Liczba znalezionych części dokumentu nie zgadza się z liczbą części audiobooka. Konieczna jest korekta za pomocą atrybutów forcesplit i nosplit.
Nagłówek cięcia Audiobook
Początek (linia 0) —
Rozdział I. Przedmiot tej pierwszej księgi (linia 384) —
Rozdział II. O pierwszych społecznościach (linia 392) —
Rozdział III. O prawie silniejszego (linia 417) —
Rozdział IV. O niewolnictwie (linia 428) —
Rozdział V. Trzeba zawsze sięgać do pierwotnej umowy (linia 460) —
Rozdział VI. O Układzie Słonecznym (linia 469) —
Rozdział VII. O zwierzchniku (linia 492) —
Rozdział VIII. O stanie społecznym (linia 511) —
Rozdział IX. O władzy na rzeczach (linia 520) —
Rozdział I. O niepozbywalności zwierzchnictwaO niepozbywalności zwierzchnictwa --- w rozdziale tym oraz w pięciu następnych zajmuje się Russo bliższą analizą pojęcia woli powszechnej, które podtrzymuje całą jego konstrukcję w jej najważniejszym punkcie. Dotychczasowy tok rozumowania nie dotknął jeszcze zagadnienia podstawowego: w jaki sposób człowiek żyjący w społeczeństwie może stale słuchać tylko samego siebie? Jak godzi się w prawnym ustroju skrępowanie jednostki przez prawa z jej wolnością? A od rozwiązania tego pytania zależy przecież ważność umowy społecznej, która nie może gwałcić natury ludzkiej, samej istoty człowieczeństwa. Otóż koncepcja woli powszechnej umożliwia wyjście z tych sprzeczności, godząc w sobie harmonijnie obydwa elementy: autonomii człowieka i obowiązku posłuszeństwa wobec praw państwowych. --- Śledząc właściwości woli powszechnej, takiej, jak ją Russo pojmuje, dowiadujemy się zaraz z pierwszego ustępu, że wola powszechna jest skierowana ku wspólnemu dobru, że uzgadnia ona i do jedności sprowadza interesy jednostek, że więc jej przedmiotem jest korzyść całości, będąca równocześnie korzyścią wszystkich poszczególnych członków społeczeństwa. (linia 543) —
Rozdział II. O niepodzielności zwierzchnictwa (linia 555) —
Rozdział III. Czy wola powszechna może błądzić (linia 568) —
Rozdział IV. O granicach władzy zwierzchniejO granicach władzy zwierzchniej --- rozdział ten --- niezmiernie zawiły, uznany przez Fagueta jako niedający się rozplątać --- przynosi nareszcie rozwiązanie ciągle dotychczas jeszcze zawieszonego bez ostatecznej odpowiedzi problemu pogodzenia wolności człowieczej z więzami prawnymi, nakładanymi przez społeczeństwo. Dotychczas Russo dorzucał poszczególne cegiełki do tego związania lub też, antycypując właściwe wywody, operował ich gotowymi rezultatami i w ten sposób zasłaniał ciągle jeszcze otwartą próżnię. Obecnie przeprowadzi całe rozumowanie, a tym samym zamknie koło rozważań dotyczących legitymacji społeczeństwa. Tok myśli jest następujący: Przyrodzonym prawem człowieka, z charakteru swego niezależnym od społeczeństwa, jest wolność. Społeczeństwo zatem musi je uszanować. Wolność człowieka w społeczeństwie nie polega na tym, że rzekomo odstąpił on tylko cząstkę swej wolności, a poza tym pozostał wolny: przeciwnie, człowiek oddaje się całkowicie całości, a władza jej nad nim jest nieograniczona i absolutna. Mimo to jednak jest on wolny, a to dlatego, że społeczność pozostaje pod kierownictwem woli powszechnej, a władza najwyższa, zwierzchnicza, jest tylko wyrazicielką tej woli powszechnej. Panowanie woli powszechnej sprawia zatem, że człowiek pozostaje wolny w społeczeństwie. Dzięki czemu tak? Dzięki temu, że człowiek, słuchając woli powszechnej, słucha samego siebie. Wola powszechna jest bowiem wyrazem racjonalnego dobra całości, będącego równocześnie racjonalnym dobrem wszystkich jej członków, jest wyrazem wspólnego wszystkim interesu, solidarności i wzajemnego przenikania się interesów jednostek. Dlatego każdy rozumny człowiek musi chcieć tego, na co wskazuje wola powszechna, w przeciwnym bowiem razie musiałby nie chcieć własnego dobra, co byłoby niedorzecznością. Forma przejawiania woli powszechnej daje zabezpieczenie, że wola powszechna zatrzyma w swych realizacjach tę swą właściwość, że zmierzając do korzyści całości, jest równocześnie korzystna dla wszystkich jednostek. Może się mianowicie przejawiać jedynie w formie norm ogólnych, abstrakcyjnych, obejmujących wszystkich bez wyjątku obywateli i stanowiących równe dla wszystkich obowiązki. Wskutek tego każdy obywatel, spełniając nałożone nań przez wolę powszechną świadczenie, może być pewny, że inni złożą tę samą ofiarę i że stratę, jaką poniósł, świadcząc, odzyska w formie korzyści, jaką wyciągnie dla siebie z ofiar innych. Przedmiotowa zatem powszechność woli powszechnej (praw), równość wszystkich obywateli wobec prawa, jest najważniejszą gwarancją zgodności obowiązków, nakładanych przez nie z korzyścią osobistą obywateli, powodem tego, że obywatel, poddając się prawom, zawsze poddaje się tylko własnej racjonalnej woli, dążącej do jego własnego dobra. Drugą gwarancję stanowi istotna (podmiotowa) powszechność woli powszechnej, dzięki której w akcie zwierzchniczym, przejawiającym tę wolę, współdziała cały naród w osobach wszystkich obywateli. Rozumowanie skończone: Dzięki woli powszechnej sprzeczność wolności naturalnej z niewolą społeczną została usunięta, ważność umowy społecznej została stwierdzona, obowiązek społeczny ustalony, społeczeństwo usprawiedliwione. (linia 580) —
Rozdział V. O prawie życia i śmierci (linia 603) —
Rozdział VI. O prawie (linia 620) —
Rozdział VII. O prawodawcy (linia 643) —
Rozdział VIII. O narodzie (linia 670) —
Rozdział IX. (Ciąg dalszy) (linia 683) —
Rozdział X. (Ciąg dalszy) (linia 700) —
Rozdział XI. O różnych systemach prawodawczych (linia 716) —
Rozdział XII. Podział praw (linia 729) —
Rozdział I. O rządzie w ogólności (linia 750) —
Rozdział II. O zasadzie tworzącej różne formy rządu (linia 797) —
Rozdział III. Podział rządów (linia 826) —
Rozdział IV. O demokracji (linia 845) —
Rozdział V. O arystokracji (linia 864) —
Rozdział VI. O monarchiiO monarchii --- dla Russa monarchia jest jedną z form rządu, godzącą się z republikańską formą państwa. Rozprawia tu też tylko o takiej ,,republikańskiej monarchii", pozostawiając monarchię despotyczną poza nawiasem prawno-politycznych rozważań. (linia 887) —
Rozdział VII. O rządach mieszanych (linia 922) —
Rozdział VIII. Nie każda forma rządu jest odpowiednia dla każdego kraju (linia 937) —
Rozdział IX. O oznakach dobrego rządu (linia 973) —
Rozdział X. O nadużyciu rządu i o jego skłonności do zwyrodnienia (linia 985) —
Rozdział XI. O śmierci ciała politycznego (linia 1016) —
Rozdział XII. W jaki sposób utrzymuje się władza zwierzchnicza (linia 1029) —
Rozdział XIII. (Ciąg dalszy) (linia 1042) —
Rozdział XIV. (Ciąg dalszy) (linia 1061) —
Rozdział XV. O posłach czyli przedstawicielach (linia 1070) —
Rozdział XVI. Ustanowienie rządu nie jest bynajmniej umową (linia 1098) —
Rozdział XVII. O ustanowieniu rządu (linia 1115) —
Rozdział XVIII. Środek zapobieżenia uzurpacjom ze strony rządu (linia 1132) —
Rozdział I. Wola powszechna jest niezniszczalna (linia 1157) —
Rozdział II. O głosowaniu (linia 1175) —
Rozdział III. O wyborach (linia 1200) —
Rozdział IV. O komicjach rzymskich (linia 1223) —
Rozdział V. O trybunacie (linia 1302) —
Rozdział VI. O dyktaturze (linia 1321) —
Rozdział VII. O cenzurze (linia 1346) —
Rozdział VIII. O religii państwowej (linia 1366) —
Rozdział IX. Zakończenie (linia 1439) —