Liczba znalezionych części dokumentu nie zgadza się z liczbą części audiobooka. Konieczna jest korekta za pomocą atrybutów forcesplit i nosplit.
Nagłówek cięcia Audiobook
Początek (linia 0) —
Kilka słów o Krytyce czystego rozumu (linia 202) —
Przedmowa do pierwszego wydania z r. 1781 (linia 382) —
Przedmowa do drugiego wydania z r. 1787 (linia 419) —
Wstęp (linia 480) —
Transcendentalnej nauki o pierwiastkach poznania część pierwsza. Estetyka transcendentalna (linia 626) —
Estetyki transcendentalnej rozdział pierwszy. O przestrzeni (linia 647) —
Estetyki transcendentalnej rozdział drugi. O czasie (linia 699) —
Wstęp. Idea Logiki transcendentalnej (linia 782) —
Logiki transcendentalnej dział pierwszy. Analityka transcendentalna (linia 844) —
Wskazówki transcendentalnej do odkrycia wszystkich czystych pojęć rozsądkowych rozdział pierwszy. O logicznym użyciu rozsądku w ogóle (linia 880) —
Wskazówki do odkrycia wszystkich czystych pojęć rozsądkowych rozdział drugi (linia 892) —
Wskazówki do odkrycia wszystkich czystych pojęć rozsądkowych rozdział trzeci (linia 943) —
Rozdział pierwszy (linia 1033) —
Wywodu czystych pojęć rozsądkowych rozdział drugiWywodu czystych pojęć rozsądkowych rozdział drugi --- cały ten rozdział (§§ 15--27) został przez Kanta zupełnie przerobiony dla drugiego wydania Krytyki czystego rozumu i w tym kształcie przeszedł do wszystkich dalszych wydań. Tekst pierwszego wydania podajemy osobno w dodatku umieszczonym przy końcu dzieła.. Wywód transcendentalny czystych pojęć rozsądkowych (linia 1071) —
Wstęp. O rozwadze transcendentalnej w ogóle (linia 1245) —
Transcendentalnej nauki rozwagi (czyli Analityki zasad) oddział pierwszy. O schematyzmie czystych pojęć rozsądkowych (linia 1259) —
Transcendentalnej nauki rozwagi (czyli Analityki zasad) oddział drugi. Systemat wszystkich zasad czystego rozsądku (linia 1303) —
Odparcie idealizmu (linia 1625) —
Transcendentalnej nauki rozwagi (czyli Analityki Zasad) oddział trzeci. O podstawie rozróżniania wszystkich przedmiotów w ogóle na Phaenomena i Noumenaphaenomena i noumena (φαινόμενα και νοούμενα) --- początkowo zastępowały tylko dawniejsze wyrażenia: αίσθητά καί νοητά, lecz niebawem przybrały znaczenie odmienne, jako przeciwstawienie rzeczy widzialnych (zmysłami dostrzegalnych) i niewidzialnych (myślą tylko ogarnąć się dających, bo przez nią tylko właściwie wytworzonych). Do tego odnosi się protest Kanta, pomieszczony pod koniec tego rozdziału. Nawiasem dodać winienem, że no-umena trzeba wymawiać tak, jak się pisze ten wyraz, zwłaszcza że fałszywe wymawianie numena poprowadziło już (nawet rozważnych skądinąd pisarzów) do jeszcze fałszywszego zestawienia go z łacińskim numen=bóstwo. (linia 1680) —
DODATEK (linia 1743) —
Wstęp (linia 1850) —
Pierwszej księgi dialektyki transcendentalnej rozdział pierwszy. O ideach w ogóle. (linia 1933) —
Pierwszej księgi dialektyki transcendentalnej rozdział drugi. O ideach transcendentalnych (linia 1960) —
Pierwszej księgi dialektyki transcendentalnej rozdział trzeci. Systemat idei transcendentalnych (linia 1992) —
Drugiej księgi dialektyki transcendentalnej oddział pierwszy. O paralogizmach czystego rozumu (linia 2025) —
Drugiej księgi Dialektyki transcendentalnej oddział drugi. Antynomia czystego rozumu (linia 2137) —
Antynomii czystego rozumu rozdział pierwszy. Systemat idei kosmologicznych (linia 2154) —
Antynomii czystego rozumu rozdział drugi. Antytetyka czystego rozumu (linia 2199) —
Antynomii czystego rozumu rozdział trzeci. O interesie rozumu przy tym jego sporze (linia 2419) —
Antynomii czystego rozumu rozdział czwarty. O zagadnieniach transcendentalnych czystego rozumu, o ile one wręcz muszą mieć rozwiązanie (linia 2462) —
Antynomii czystego rozumu rozdział piąty. Sceptyczne przedstawienie pytań kosmologicznych poprzez wszystkie cztery transcendentalne idee (linia 2483) —
Antynomii czystego rozumu rozdział szósty. Idealizm transcendentalny jako klucz do rozwiązania dialektyki kosmologicznej (linia 2506) —
Antynomii czystego rozumu rozdział siódmy. Krytyczne rozstrzygnięcie kosmologicznego sporu rozumu z samym sobą (linia 2525) —
Antynomii czystego rozumu rozdział ósmy. Kierownicza zasada czystego rozumu ze względu na idee kosmologiczne (linia 2557) —
Antynomii czystego rozumu rozdział dziewiąty. O empirycznym zastosowaniu kierowniczej zasady rozumu co do wszystkich idei kosmologicznych (linia 2581) —
Rozdział pierwszy. O ideale w ogóle (linia 2771) —
Oddziału trzeciego rozdział drugi. O ideale transcendentalnym (Prototypon transscendentale) (linia 2787) —
Trzeciego oddziału rozdział trzeci. O dowodach rozumu spekulatywnego, skłaniających do wnioskowania o istnienia najwyższego jestestwa (linia 2830) —
Trzeciego oddziału rozdział czwarty. O niemożliwości ontologicznego dowodu na istnienie Boga (linia 2870) —
Trzeciego oddziału rozdział piąty. O niemożliwości kosmologicznego dowodu na istnienie Boga (linia 2906) —
Trzeciego oddziału rozdział szósty. O niemożliwości dowodu fizyczno-teologicznego (linia 2962) —
Trzeciego oddziału rozdział siódmy. Krytyka wszelkiej teologii, opartej na spekulatywnych zasadach rozumu (linia 3002) —
Transcendentalnej nauki o metodzie oddział pierwszy. Karność czystego rozumu (linia 3189) —
Transcendentalnej nauki o metodzie oddział drugi. Kanon czystego rozumu (linia 3414) —
Transcendentalnej nauki o metodzie oddział trzeci. Architektonika czystego rozumu (linia 3569) —
Transcendentalnej nauki o metodzie oddział czwarty. Dzieje czystego rozumu (linia 3646) —
I. Wywodu czystych pojęć rozsądkowych rozdział drugi. O apriorycznych podstawach możliwości doświadczenia (linia 3670) —
Wywodu czystych pojęć rozsądkowych rozdział trzeci. O stosunku rozsądku do przedmiotów w ogóle i o możliwości poznania ich a priori (linia 3764) —
II. [Paralogizmy] (linia 3817) —