1. Chrystus: 1 2
  2. Dziewictwo: 1
  3. Grzech: 1
  4. Pokora: 1
  5. Pokuta: 1
  6. Przeczucie: 1
  7. Przemiana: 1
  8. Seks: 1
  9. Wiara: 1
  10. Zbawienie: 1

Kazimiera ZawistowskaMagdalena[1]

1
Chrystus, PokoraO nie patrz na mnie!… Jam pełna lęku…
Z amforą wonnych olei w ręku
Idę pomazać Twe stopy znojne —
Niosę im nardu[2] wonie upojne,
5
Żar pocałunków i łez mych strugi —
I klęcząc, warkocz rozplatam długi,
I z stóp Twych kornie biorę na włosy
Łez moich zdroje i oliw rosy…
GrzechO nie patrz na mnie… Długom czekała,
10
Długo płomienna byłam i biała!…
Lecz teraz odwróć swe słodkie oczy,
Bo trąd występku ciało mi toczy;
W proch skroń mi zetrzyj stopy białymi,
Bom najgrzeszniejsza między grzesznymi!…
15
Bom jak owa oblubienica,
Co w snach już widząc miłego lica,
W przededniu jasnym dnia godowego,
Zbiegłszy z wyżyny pałacu swego,
Na łup służalczym pachołom dała
20
Królewską krasę swojego ciała!…
Przeczucie, SeksLecz nie odtrącaj!… Jam Twoje ręce
W snach widywała i w przeczuć męce…
I drżąc w brutalnych ramion oplocie,
Duszę miewałam w łzach i tęsknocie!…
25
I w skrach ogniowych, w szału purpurze,
Jam gołąb byłam o białym piórze!…
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
DziewictwoWiem… przyjdą inne — już się wybiela
Straż najprzedniejszych cór Izraela,
30
Co niosą kwiatów barwistych snopy
Pod Twe tułacze, wędrowne stopy —
PokutaIdą ku Tobie w zwartym szeregu,
Idą ku Tobie w róż białych śniegu!…
Nie mnie iść z nimi — po wieczne czasy
35
Popiołem zsypię raj mojej krasy,
I w ślad stóp Twoich pójdę pokutna,
Jako służebna, cicha i smutna!…
Nie mnie iść z nimi — Twoje źrenice,
Godowych dziewic zrumienią lice,
40
I Twoje dłonie spoczną litośnie
Na ich liliowej, rozkwitłej wiośnie…
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Wiara, ChrystusO Rabbi[3], Rabbi! ja w prochu leżę…
I z Tobą pójdę — i w Ciebie wierzę —
45
I kładę usta i włosy moje
Pod opylonych stóp Twoich znoje…
O Rabbi, Rabbi!…
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Zbawienie, Przemiana«Wstań od stóp moich… Zmazan grzech ciała,
50
Boś nieskończenie umiłowała —
I odtąd będziesz z śniegu i woni,
Ów kwiat, na dziewic wybranych skroni.
Idź… i oleje zachowaj wonne,
Na namaszczenie dla mnie pozgonne».

Przypisy

[1]

Maria Magdalena — nawrócona grzesznica i uczennica Jezusa z Nowego Testamentu. [przypis edytorski]

[2]

nard — u starożytnych drogocenna maść i olejek z wonnych korzeni indyjskiej spikanardy. [przypis redakcyjny]

[3]

rabbi, rabin (z hebr. rabbi: mój nauczyciel, mój mistrz) — znawca Tory i Talmudu; funkcja religijna w judaizmie; przywódca lokalnej gminy wyznaniowej. [przypis edytorski]