Stanisław Wyspiański [Mój uśmiech…] Mój uśmiech nie szczery — nie łudź się — patrzę śmiało? skąd? — gdy raczej mi przystało do ziemi przykuć wzrok. — Nie wierz temu: to maniery zwykłe — kłamstwo co krok. Myśmy tak się z nimi zżyli, że nam zdaje się konieczne, i daremno kto się sili być sobą — to zbyteczne. Czy zechce mi kto tłumaczyć: nie rozumiem, co ma znaczyć: ja nie zdaję sobie sprawy z tego drżenia — z tej obawy, co obsiadła moją pierś — co wstrzymuje serca bicie żywsze — co mi każe kryć uczucia święte ognia, wyśmiewa swobodną myśl. — Zapał, marzenia dziecinne jak lilie, białe niewinne pognie, połamie, podepcze — rozpaczną myśl szyderczo w ucho szepcze, otuchę mi odbiera, że nie wiem czy potrafię żyć nieskalany — poniewiera wszystko com ukochał wprzód rozwiewa w mgły — nieubłagany wątpieniem sięga tam, gdzie świecisz ty nadziei słońce, a w oczy rzuca brud — podłości pełne czary każe mi pić — z mej duszy chce ofiary, każe mi żyć. — Gdzież obrońcę? Czy zechce mi kto tłumaczyć? bo ja nie wiem co ma znaczyć, że mnie serce boli — tęsknię — w oczach łzy, wszak nie może być inaczej: nigdym lepszej nie znał doli — czemuż, za czym tęskno mi? Pierś, jak harfa rozstrojona ze słabych skuta stron: gdy chcę dobyć silny ton każda strona się rwie i krwawi się. ----- Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl. Wersja lektury w opracowaniu merytorycznym i krytycznym (przypisy i motywy) dostępna jest na stronie http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/wyspianski-moj-usmiech/. Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Wolne Lektury. Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur. Ten utwór jest w domenie publicznej. Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3: https://artlibre.org/licence/lal/pl/ Fundacja Wolne Lektury zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur: https://wolnelektury.pl/info/zasady-wykorzystania/ Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki. Tekst opracowany na podstawie: Stanisław Wyspiański, Pisma pośmiertne, II. Wiersze, fragmenty dramatyczne, uwagi, Kraków 1910. Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez fundację Nowoczesna Polska z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów Elizy Hetkowskiej. Utwór powstał w ramach "Planu współpracy z Polonią i Polakami za granicą w 2014 roku" realizowanego za pośrednictwem MSZ w roku 2014. Zezwala się na dowolne wykorzystanie utworu, pod warunkiem zachowania ww. informacji, w tym informacji o stosowanej licencji, o posiadaczach praw oraz o "Planie współpracy z Polonią i Polakami za granicą w 2014 r.". Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Katarzyna Dug, Marta Niedziałkowska, Piotr Ostrowski.