Spis treści

Agnieszka Wolny-HamkałoNikon i Leicaniskie kobiety integrują wieś

jak dreszcz

emotikon

z głębi

oceanu

miasto

jak budząca

grozę

ale piękna

pieśń

jak sztabka

wolframu

w liście

akustycznie

ekstra — miasto

jak błąd

w druku

geranium

i pleśń

po nocy

zwierzeń

i voo doo

patrzę jak cień

mi odrasta

posiadaczka

fortepianów

wieczorynka

Straussa

ma to

miasto

w kieszeni

przyszła po mnie

jej chude

niebieskie

ciało

skrzyło się

spokojnie

dziko

i hulaszczo

by było

ciekawiej

klubowa

historia

miasta

tłuste bity

w kawie