Maria Więckowska Córce — Mirusi «Mamo, do lasu pójdę Odwet za zbrodnie, wolność zdobyć w walce» I… na Śmiałej, przy forcie cytadeli przestało bić Twe serce… Piętnastoletnie, czyste, śmiałe serce Córeczko moja, Miriam… Irenko, O bezbronności, słodyczy sarenki, Już nie strzec ci skrzętnie swej smutnej tajemnicy, W obawie, że zza węgła domu, z ulicy, Wyda Cię konfident w ręce siepaczy, I nie stąpać Ci tak lekko, śpiewnie, Nie kochać Polski tak wstydliwie, rzewnie, Nie odczuwać ci miłości ludzkiej głodu, Nie dziwić się obojętności świata i chłodu Dla naszej niewoli, zabłąkanych dzieci Wschodu. I nie miłować Ci Pana Jezusa serduszkiem pełnym żaru, Nie sunąć w rozmodleniu przed ołtarze klasztoru, Wolności świętej sprawie oddałaś swe życie, Spoczywasz piętnastoletnim żywotem, strudzona, A ja tęsknię i płaczę twa matka niepocieszona, Dziecino moja, Mirka — Irenko, Miast śpiewać ci dziecięctwa ulubione piosenki, Miast ciepłem i pieszczotą tulić Cię w ramionach Miast zdobić twą główkę w świeże barwne kwiaty, Wiatr i drzewa nad twą mogiłą Ci dzwonią kołysankę. Śnieg gęstym puchem ściele Ci pierzynę, A wiosną mogiłkę twą przyodziewa ziemia w swoje szaty, Ja matka tęsknię — boleję niepocieszona! Ramiona me puste, oczy suche, a serce z żalu kona. Dziecino moja, maleńka Miriam — Irenko, Śmiertelnie ugodzona, zawarłaś swe młode oczy na wieki, I przyjęły Cię cytadeli stoki Ich ziemia zroszona przedśmiertelnym potem i krwią Mierosławskich i Traugutt[ów] I fort niemy świadek żydowskiej niedoli, I bezprzykładnej walki i zmagań getta Przyjęły i ciebie młode dzieci, i dały wreszcie łoże I spłynęło twoje tęskne, przedśmiertne westchnienie wolności, I włączyło się do chóru pieśni bojowej bohaterów, Ofiarowałaś swe wzruszające krótkie lat piętnaście I zawiodła cię śmierć w ciche męczenników szeregi Tam gdzie nie dojdą cię zgrzyty walki bratniej A gdzie sprawiedliwości i wyrównania schodzą się brzegi Spocznij mała Irenko, 15-letnia Irenko strudzona Tęsknię i płaczę twa matka niepocieszona. ----- Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl. Wersja lektury w opracowaniu merytorycznym i krytycznym (przypisy i motywy) dostępna jest na stronie https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/wieckowska-corce-mirusi. Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Wolne Lektury. Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur. Ten utwór jest w domenie publicznej. Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3: https://artlibre.org/licence/lal/pl/ Fundacja Wolne Lektury zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur: https://wolnelektury.pl/info/zasady-wykorzystania/ Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki. Tekst opracowany na podstawie: Tango łez. Śpiewajcie muzy, red. Bożena Keff, wyd. Żydowski Instytut Historyczny im. E. Ringelbluma, Warszawa 2012. Wydawca: Fundacja Wolne Lektury Publikacja zrealizowana w ramach biblioteki Wolne Lektury (www.wolnelektury.pl). Dołożyliśmy wszelkich starań, żeby ustalić aktualną tożsamość i dokładną datę śmierci autorki, ale nie było to możliwe. Przyjmujemy, że utwór ten jest w domenie publicznej — bądź autorka zmarła 70 lub więcej lat temu, bądź pierwsze rozpowszechnienie nastąpiło 70 lub więcej lat temu, a brak danych o tożsamości (imieniu i nazwisku zmienionym w czasie wojny, po niej, lub przyjętym po emigracji) każe traktować te utwory jako pisane przez autora, którego twórca nie jest znany (Art. 36(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r.). Jeżeli ktokolwiek posiada informacje o tożsamości i/lub dokładnej dacie śmierci autorki, bardzo prosimy o kontakt. Ufundowane dzięki zbiórce społecznościowej. Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Aleksandra Sekuła.