Warszawianka 1905 — Słowa tej pieśni napisał Wacław Święcicki, działacz socjalistyczny, w X. Pawilonie Cytadeli Warszawskiej między rokiem 1879 a 1880; po raz pierwszy opublikowano ją w piśmie „Proletariat” w 1883 r. (nr 1); śpiewana była do melodii opartej na motywach Marsza Żuawów, opracowanej przez innego więźnia, Józefa Pławińskiego. Pieśń znana jest też pod tytułami: Naprzód, Warszawo!, Rewolucyjna Warszawianka oraz identyfikowana poprzez incipit: „Śmiało podnieśmy sztandar nasz w górę”. Miano Warszawianki 1905 zyskała w czasie rewolucji w tymże roku, gdy zyskała wielką popularność zarówno w Polsce, jak za granicą. Od tego czasu pieśń stała się polskim hymnem robotniczym. Rok 1905 był rokiem walki narodowej i rewolucyjnej z caratem, prowadzonej zarówno przez przez organizacje niepodległościowe, polityczne i społeczne (szefem Organizacji Bojowej PPS był wówczas Józef Piłsudski). [przypis edytorski]