Spis treści

    1. Kondycja ludzka: 1
    2. Otchłań: 1
    3. Samotnik: 1
    4. Sobowtór: 1
    5. Strach: 1
    6. Tęsknota: 1
    7. Śmierć: 1

    Jan KasprowiczW ciemności schodzi moja duszaVI

    1
    Samotnik, Kondycja ludzka, SobowtórAch! nieraz mi się zdaje,
    gdy tak samotny kroczę
    W zachodu cichym złocie,
    zadumą ogarnięty,
    5
    Że cień, co długi wstaje
    Spod nóg mych i swe mrocze
    Na ziół tych ściele krocie[1],
    nie ze mnie jest poczęty.
    Lecz że z przeszłości fali,
    10
    czy z przyszłych dni głębiny —
    Hen! tam, gdzie ziemi końce —
    byt jakiś, tu nieznany,
    Wychylił się w oddali
    i że cień jego siny
    15
    Dnia dzisiejszego słońce,
    mrąc, rzuca na te łany.
    TęsknotaI tęskność duszę chwyta
    na wirchy gdzieś tajemne,
    Otchłań, Strach, ŚmierćLecz wraz ku memu łonu
    20
    zbliża się lęk ponury:
    Ach! widzę, jak, okryta
    w całuny mgławic ciemne,
    U stóp mych przepaść dyszy
    głębokim, cichym tchnieniem…
    25
    Jak przed zjawiskiem skonu,
    zwrócony do purpury
    Zachodu, drżę w tej ciszy —
    przed swoim własnym cieniem.

    Przypisy

    [1]

    krocie — mnóstwo, wielka ilość. [przypis edytorski]