- Czas: 1
- Dusza: 1
- Historia: 1
Modernizacja zapisu: ostremi > ostrymi.
Julian TuwimCzyhanie na BogaProtoplasta
1
I uderza w pierwotność wiecznej mojej duszy:
Oto się mozół wieków w pył bezpłodny kruszy,
Oto mi się Legenda wieków ukazuje!
5
CzasPowracam — tysiącolecia
[1] mijają w przelocie,
Pędzę wstecz — tam — do ciebie, Protoplasto twórczy!
Czas w burzę się rozognia w szalonym odwrocie
I ścięgno napęczniałe w rzut, w wieki, się kurczy!
Cisnąłem! — Grom! W kosmicznym, cyklopowym błysku
10Została groźna wizja, snów gniotący nawał:
Oto pod gwiezdną nocą siedzę przy ognisku,
Rwąc ostrymi zębami krwawy mięsa kawał.
