Spis treści

    1. Rodzina: 1
    2. Śpiew: 1

    Julian TuwimO panu Tralalińskim

    1
    RodzinaW Śpiewowicach, pięknym mieście,
    Na ulicy Wesolińskiej
    Mieszka sobie słynny śpiewak,
    Pan Tralisław Tralaliński.
    5
    Jego żona — Tralalona,
    Jego córka — Tralalurka,
    Jego synek — Tralalinek,
    Jego piesek — Tralalesek.
    No a kotek? Jest i kotek,
    10
    Kotek zwie się Tralalotek,
    Oprócz tego jest papużka,
    Bardzo śmieszna Tralalużka.
    Co dzień rano, po śniadaniu,
    Zbiera się to zacne grono[1],
    15
    By powtórzyć na cześć mistrza
    Jego piosnkę ulubioną.
    ŚpiewGdy podniesie pan Tralisław
    Swą pałeczkę — tralaleczkę,
    Wszyscy milkną, a po chwili
    20
    Śpiewa cały chór piosneczkę:
    «Trala trala tralalala
    Tralalala trala trala!»
    Tak to pana Tralislawa
    Jego świetny chór wychwala.
    25
    Wyśpiewują, tralalują,
    A sam mistrz batutę[2] ujął
    I sam w śpiewie się rozpala:
    «Trala trala tralalala!»
    I już z kuchni i z garażu
    30
    Słychać pieśń o gospodarzu,
    Już śpiewają domownicy
    I przechodnie na ulicy:
    Jego szofer[3] — Tralalofer
    I kucharka — Tralalarka,
    35
    Pokojówka[4] — Tralalówka
    I gazeciarz[5] — Tralaleciarz,
    I sklepikarz — Tralalikarz,
    I policjant — Tralalicjant,
    I adwokat — Tralalokat,
    40
    I pan doktor — Tralaloktor,
    Nawet mała myszka,
    Szara Tralaliszka,
    Choć się boi kotka,
    Kotka Tralalotka,
    45
    Siadła sobie w kątku,
    W ciemnym tralalątku
    I też piszczy cichuteńko:
    «Trala — trala — tralaleńko…»

    Przypisy

    [1]

    grono — grupa ludzi, tu: rodzina. [przypis edytorski]

    [2]

    batuta — cienka pałeczka, którą dyrygent trzyma w ręce, dzięki czemu cała orkiestra może widzieć wskazówki dotyczące wykonania utworu, czyli dyrygowanie. [przypis edytorski]

    [3]

    szofer — kierowca. [przypis edytorski]

    [4]

    pokojówka — kobieta wykonująca zawód sprzątaczki w pomieszczeniach mieszkalnych. [przypis edytorski]

    [5]

    gazeciarz — osoba sprzedająca lub roznosząca gazety. [przypis edytorski]