Spis treści

    1. Cisza: 1
    2. Wiatr: 1
    3. Zabawa: 1

    Julian TuwimDwa wiatry

    1
    Wiatr, ZabawaJeden wiatr — w polu wiał,
    Drugi wiatr — w sadzie grał:
    Cichuteńko, leciuteńko,
    Liście pieścił i szeleścił[1],
    5
    Mdlał…
    Jeden wiatr — pędziwiatr!
    Fiknął kozła[2], plackiem spadł[3],
    Skoczył, zawiał, zaszybował,
    Świdrem w górę zakołował[4]
    10
    I przewrócił się, i wpadł
    Na szumiący senny sad,
    Gdzie cichutko i leciutko
    Liście pieścił i szeleścił
    Drugi wiatr…
    15
    Sfrunął śniegiem z wiśni kwiat,
    Parsknął śmiechem cały sad,
    Wziął wiatr brata za kamrata[5],
    Teraz z nim po polu lata,
    Gonią obaj chmury, ptaki,
    20
    Mkną, wplątują się w wiatraki,
    Głupkowate mylą śmigi,
    W prawo, w lewo, świst, podrygi,
    Dmą płucami ile sił,
    Łobuzują, pal je licho!…
    25
    CiszaA w sadzie cicho, cicho…

    Przypisy

    [1]

    Liście pieścił i szeleścił — jeżeli ten wers przeczytamy na głos, usłyszymy dźwięki przypominające szelest liści (użyte tu zostały wyrazy dźwiękonaśladowcze). [przypis edytorski]

    [2]

    fiknąć kozła — zrobić przewrót w przód. [przypis edytorski]

    [3]

    plackiem spaść — upaść i się rozpłaszczyć. [przypis edytorski]

    [4]

    Świdrem w górę zakołował — w tym wersie wiatr, lecąc, obraca się wokół własnej osi (podobnie do samolotu), jednocześnie unosi się spiralnie do góry. [przypis edytorski]

    [5]

    kamrat — towarzysz, przyjaciel. [przypis edytorski]