Spis treści

    1. Burza: 1
    2. Błogosławieństwo: 1
    3. Dusza: 1
    4. Las: 1
    5. Morze: 1
    6. Natura: 1
    7. Ogród: 1
    8. Prawda: 1
    9. Przekleństwo: 1
    10. Zdrada: 1
    11. Zwierzę: 1
    12. Śmierć: 1

    Julian TuwimCzyhanie na BogaDusza

    Apokalipsowego nosim w sobie zwierza.

    Słowacki

    1
    Objawia się. I nagłym, ukrytym odruchem
    Burza, PrawdaPrzypomina o sobie. Zahuczy, jak burza!
    Chłośnie w twarz straszną prawdą — lub świetlistym duchem
    Przepaja mnie: i zwodzi, mami i odurza…
    5
    Lub targnie się — i ostrym mnie kantem ubodzie
    W najczulszy nerw — i wstrząśnie całą mą istotą!
    OgródAlbo przychodzi do mnie, gdy jestem w ogrodzie,
    Sycąc dalekim wzrokiem zachodowe złoto.
    Natura, Las, MorzeA jest wszędzie: i w bogach zapomnianych czasów
    10
    I w mglistych napomknieniach o czymś, co być może,
    I w gęstwie niewidomej dumnych, starych lasów,
    I w widmach, co rzucają gwiezdne łkania w morze.
    Śmierć, Przekleństwo, Błogosławieństwo, ZdradaI w tych, co umierają w słoneczne południe,
    I w tych, co przeklinają, w tych, co błogosławią,
    15
    W tych, co Chrystusów zwodzą, całując obłudnie,
    I w tych, co się w rozpuście pod krzyżami pławią.
    Wszędzie jest! DuszaDręczy, cieszy, marę zwątpień ciska,
    Zachodzi z tyłu skrycie, w proch rzuca, uśmierza,
    Ukaja i przeraża, w wszechświętości błyska!
    20
    Zwierzę— Apokalipsowego nosim w sobie zwierza.