- Bóg: 1
- Ciało: 1
- Dusza: 1
- Kondycja ludzka: 1
- Miłość: 1
- Przemiana: 1
- Strach: 1
- Vanitas: 1
Mikołaj Sęp SzarzyńskiSonet VO nietrwałej miłości rzeczy świata tego
1
Nędzna pociecha, gdy żądzą zwiedzione
[2]
Myśli cukrują nazbyt rzeczy one,
Które i mienić
[3], i muszą się psować
[4].
5Komu tak będzie dostatkiem smakować
Złoto, sceptr
[5], sława, rozkosz i stworzone
Piękne oblicze, by tym nasycone
I mógł mieć serce, i trwóg się warować
[6]?
10Ale z żywiołów utworzone ciało,
To chwaląc, co zna początku równego
[8],
Zawodzi duszę, której wszystko mało,
Gdy ciebie, wiecznej i prawej
[9] piękności,
Samej nie widzi, celu swej miłości.