Spis treści

    1. Kobieta: 1
    2. Słowo: 1
    3. Zmartwychwstanie: 1

    Juliusz SłowackiW albumie E. Hr. Krasińskiej

    1
    SłowoChciałbym, ażeby tu wpisane słowo,
    Jeśli na wieki ma słowem pozostać,
    Aby słów miało nieśmiertelnych postać
    Albo posągów piękność marmurową,
    5
    Lub jak Walkhirie[1], co noszą nad głową
    Wieniec z piorunów i we krwi szeleszczą,
    Chciałbym, ażeby miało taką wieszczą
    Groźbę i skrzydła, i twarz piorunową.
    Lecz słowo martwe. — Kobieta, ZmartwychwstanieAle wy jesteście
    10
    Jako Walkhirie z północy przybyłe:
    Pod wasze stopy rzucamy niewieście
    Grobowce nasze. — A wy na mogiłę
    Wstąpcie, a kto wart życia, tego wskrzeście.

    Paryż, d. 29 czerwca 1841 r.

    Przypisy

    [1]

    Walkhirie — właśc. Walkirie, w mit. nordyckiej córki Odyna, boginie, dziewice-wojowniczki, jeżdżące na skrzydlatych koniach a. wilkach, zbrojone we włócznie i tarcze; zajmowały się sprowadzaniem dusz najdzielniejszych wojowników z pola bitwy do Walhalli oraz usługiwały podczas odbywających się tam uczt Odynowi i jego gościom. [przypis edytorski]