Spis treści

    1. Bóg: 1
    2. Duma: 1 2
    3. Pokora: 1 2
    4. Przywódca: 1
    5. Wiara: 1 2

    Juliusz SłowackiTak mi, Boże, dopomóż

    1
    WiaraIdea wiary nowej rozwinięta,
    W błyśnieniu jednym zmartwychwstała we mnie
    Cała, gotowa do czynu i święta;
    Więc niedaremnie, o! nienadaremnie
    5
    Snu śmiertelnego porzuciłem łoże.
    Tak mi dopomóż, Chryste Panie Boże!
    Pokora, DumaMały ja, biedny, ale serce moje
    Może pomieścić ludzi milijony.
    Ci wszyscy ze mnie będą mieli zbroje —
    10
    I ze mnie piorun mieć będą czerwony,
    I z mego szczęścia do szczęścia podnoże.
    Tak mi dopomóż, Chryste Panie Boże!
    Za to spokojność już mam i mieć będę,
    I będę wieczny — jak te, które wskrzeszę —
    15
    I będę mocny — jak to, co zdobędę —
    I będę szczęsny — jak to, co pocieszę —
    I będę stworzon — jak rzecz, którą stworzę.
    Tak mi dopomóż, Chryste Panie Boże!
    Chociaż usłyszę głosy urągania,
    20
    Nie dbam, czy wzrastać będą — czy ucichać…
    Jest to w godzinie wielkiej zmartwychwstania
    Szmer kości, który na smentarzach[1] słychać.
    Lecz się umarłych zgrają nie zatrwożę.
    Tak mi dopomóż, Chryste Panie Boże!
    25
    Przywódca, Wiara, Bóg, Pokora, DumaWidzę wchód jeden tylko otworzony
    I drogę ducha tylko jednobramną…
    Trzymając w górę palec podniesiony
    Idę z przestrogą — kto żyw — pójdzie za mną…
    Pójdzie — chociażbym wszedłszy szedł przez morze…
    30
    Tak mi dopomóż, Chryste Panie Boże!
    Drugi raz pokój dany jest na ziemi
    Tym, którzy miłość mają i ofiarę…
    Dane zwycięstwo jest nad umarłemi,
    Dano[2] jest wskrzeszać tych, co mają wiarę…
    35
    Na reszcie trumien — Ja — pieczęć położę.
    Tak mi dopomóż, Chryste Panie Boże!
    Lecz tym, co idą — nie przez czarnoksięstwa,
    Ale przez wiarę — dam, co sam Bóg daje:
    W ich usta włożę komendę zwycięstwa,
    40
    W ich oczy — ten wzrok, co zdobywa kraje —
    Ten wzrok, któremu nic dotrwać nie może.
    Tak mi dopomóż, Chryste Panie Boże!
    Z pokorą teraz padam na kolana,
    Abym wstał silnym Boga robotnikiem.
    45
    Gdy wstanę — mój głos będzie głosem Pana,
    Mój krzyk — ojczyzny całej będzie krzykiem,
    Mój duch — aniołem, co wszystko przemoże.
    Tak mi dopomóż, Chryste Panie Boże!

    Lipca 13. — [1842]

    Przypisy

    [1]

    smentarz (daw.) — a smętarz, dziś popr.: cmentarz. [przypis edytorski]

    [2]

    dano (…) jest — dziś: dane jest. [przypis edytorski]