1. Syberia: 1
  2. Zmartwychwstanie: 1
  3. Zwycięstwo: 1
  4. Śmierć: 1

Juliusz SłowackiI wstał Anhelli z grobu — za nim wszystkie duchy…

1
ZmartwychwstanieI wstał Anhelli z grobu — za nim wszystkie duchy,
Szaman, Eloe… cała ćma z grobów wstawała
I wszystkie brały dawno porzucone ciała.
SyberiaA Sybir był zaćmiony jakby zawieruchy
5
Ciemnymi[1] i powietrze się ciągle mieszało,
I chmury szły, i grady błyskały, i grzmiało.
Wstaliśmy i ku Polszcze[2] szli —Śmierć, Zwycięstwo a na cmentarzu
Zatrzymał Szaman ową straszną duchów zgraję
I spytał głośno: „Kogo z mogilnych nie staje[3]?”
10
A wszyscy byli; — straszny i zimny grabarzu
Śmierci, gdzież jest twój oścień[4], gdzie zwycięstwo twoje?
Wszyscyśmy byli — i krwi naszej poszły zdroje.

Przypisy

[1]

zaćmiony (…) zawieruchy ciemnymi — dziś: zaćmiony zawieruchami ciemnymi. [przypis edytorski]

[2]

Polszcze (daw.) — Polsce. [przypis edytorski]

[3]

nie stawać czegoś (daw.) — nie starczać, brakować. [przypis edytorski]

[4]

oścień — rodzaj ostrych metalowych widełek osadzonych na długim trzonku; prymitywne narzędzie, za pomocą którego łowiono ryby, nakłuwając je; obok kosy, oścień należy do atrybutów śmierci w tradycyjnych przedstawieniach. [przypis edytorski]