Spis treści

    1. Kobieta: 1
    2. Kwiaty: 1
    3. Młodość: 1
    4. Strój: 1
    5. Uroda: 1

    SafonaDiketłum. Jan Pietrzycki

    1
    Kobieta, Młodość, Kwiaty, Strój, UrodaPiękna Dike! ustrój głowę
    W kwietne wieńce anyżowe…
    Niechaj w bieli i zieleni
    Młode liczko się rumieni!
    5
    Patrząc w warkocz twój rozwity[1],
    Zaśpiewają pieśń młodzieńce,
    Że kochają cię Charyty[2],
    Bo się umiesz stroić w wieńce.

    Przypisy

    [1]

    rozwity — rozwinięty; tu: rozpleciony. [przypis edytorski]

    [2]

    Charyty (mit. gr.) — trzy boginie wdzięku, piękna i radości (w mit. rzym. Gracje): Aglaja („Promienna”, patronka splendoru towarzyskiego), Eufrozyna („Rozumna”, patronka towarzyskiej wesołości) i Taleja („Kwitnąca”, symbolizująca kwitnące życie); córki Zeusa i Hery (a. Heliosa i Ajgle), towarzyszki Afrodyty, którą ubierały, towarzysząc codziennej toalecie porannej bogini miłości; czczone w Atenach, Sparcie, Pafos i Orchomenos w Beocji, obchodzono ku ich czci święto, Charytezje; były przedstawiane w udrapowanych długich szatach, pięknie ufryzowane (później nagie), trzymające się za ręce, uczestniczące w zabawach z muzyką i tańcem; ich atrybutami były: róża, mirt, instrumenty muzyczne, jabłko lub flakonik z wonnym olejkiem, czasem kłosy lub maki; patronowały sztukom pięknym i rękodziełu, szczególnie opiekowały się piękną młodzieżą. [przypis edytorski]