Autor nieznany Rozmaryn Sekuła, Aleksandra Niedziałkowska, Marta Fundacja Nowoczesna Polska Modernizm Dwudziestolecie międzywojenne Liryka Pieśń Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Śląską z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BŚ. http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/rozmaryn http://www.sbc.org.pl/dlibra/docmetadata?id=20985 Piotr Maszyński, Śpiewnik narodowy na chór męski, Łódź 1917 Domena publiczna - pocz. XX wieku xml text text 2010-11-25 pol http://redakcja.wolnelektury.pl/media/dynamic/cover/image/65.jpg **, mmlolek@Flickr, CC BY 2.0 http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/65 RozmarynRozmaryn --- piosenka zyskała niezwykłą popularność w czasie I wojny światowej dzięki drużynom strzeleckim i legionom Piłsudskiego; przyjmujemy za Władysławem Jeziorskim (tegoż, Nowy śpiewnik polski 1914--1917, Kraków 1917), że tak jak melodia, również początkowe zwrotki (być może nawet sześć z nich) są pochodzenia ludowego. Dalsze dopisał prawdopodobnie poeta legionowy Wacław Denhoff-Czarnocki. Żołnierz, Kobieta, Miłość niespełniona, RoślinyO mój rozmarynie, rozwijaj się/ O mój rozmarynie, rozwijaj się/ Pójdę do dziewczyny, pójdę do jedynej ---/ Zapytam się. A jak mi odpowie: nie kocham cię,/ A jak mi odpowie: nie kocham cię,/ Ułani werbują, strzelcy maszerują ---/ Zaciągnę się. Dadzą mi buciki z ostrogami,/ Dadzą mi buciki z ostrogami/ I siwy kabacik, i siwy kabacik/ Z wyłogami. Dadzą mi konika cisawego,/ Dadzą mi konika cisawego/ I ostrą szabelkę, i ostrą szabelkę/ Do boku mego.