Autor nieznany
Rozmaryn
Sekuła, Aleksandra
Niedziałkowska, Marta
Fundacja Nowoczesna Polska
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Liryka
Pieśń
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Śląską z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BŚ.
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/rozmaryn
http://www.sbc.org.pl/dlibra/docmetadata?id=20985
Piotr Maszyński, Śpiewnik narodowy na chór męski, Łódź 1917
Domena publiczna - pocz. XX wieku
xml
text
text
2010-11-25
pol
http://redakcja.wolnelektury.pl/media/dynamic/cover/image/65.jpg
**, mmlolek@Flickr, CC BY 2.0
http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/65
RozmarynRozmaryn --- piosenka zyskała niezwykłą popularność w czasie I wojny światowej dzięki drużynom strzeleckim i legionom Piłsudskiego; przyjmujemy za Władysławem Jeziorskim (tegoż, Nowy śpiewnik polski 1914--1917, Kraków 1917), że tak jak melodia, również początkowe zwrotki (być może nawet sześć z nich) są pochodzenia ludowego. Dalsze dopisał prawdopodobnie poeta legionowy Wacław Denhoff-Czarnocki.
Żołnierz, Kobieta, Miłość niespełniona, RoślinyO mój rozmarynie, rozwijaj się/
O mój rozmarynie, rozwijaj się/
Pójdę do dziewczyny, pójdę do jedynej ---/
Zapytam się.
A jak mi odpowie: nie kocham cię,/
A jak mi odpowie: nie kocham cię,/
Ułani werbują, strzelcy maszerują ---/
Zaciągnę się.
Dadzą mi buciki z ostrogami,/
Dadzą mi buciki z ostrogami/
I siwy kabacik, i siwy kabacik/
Z wyłogami.
Dadzą mi konika cisawego,/
Dadzą mi konika cisawego/
I ostrą szabelkę, i ostrą szabelkę/
Do boku mego.