Bianka Rolando Biała książka Piekło Pieśń trzydziesta szósta. Piesń Wija do bruny / solo / A któż tu leży pod naszymi stopami? Tak, tak, już cię rozpoznaję Czyż to nie jest brudna bruna i cóż, me dziecię, powiesz mi teraz? Więcej grzechów nie pamiętam, za wszystkie bardzo nie żałuję? Klęknij, szepcz, szepcz mi, coś złego uczyniła, o niebiańska córko? Przybliż się do mnie, niechże cię zobaczę, niech cię trochę poznam Wezmę cię na ręce i rozgrzebię od środka, zobaczymy, cóż jest Odkryjmy jeszcze, cóż za pozostałości masz w swym gardle w śladach twych dawnych oczu rozczytuję pokrewieństwa inne skryły się one za bruną, za tym kawałkiem rozpryśniętym w dal Więc jak to tam było z tym pryzmatem na początku, gdzie reszta czyżby się dostały w szpary wiekuiste inne niż nasze arkady? Dawna bruna uciekała przed oblubieńcem w drodze na Miąskowo najmocniej odpryśnięta, zawlekła się do grobowca rodzinnego ponieważ za życia była pieprzniętą królewną, dzierżyła władzę to teraz trzeba ją w odpowiednie szaty ubrać, w płaszcze purpurowe Ten zestaw z płaszczem udręczonym podoba mi się, mój ulubiony Zawijam cię jak ochłap po reszcie, która jeszcze pachnie w tobie Nawet nie wiesz, jak żałosne jest używanie tak słabego języka pieśni Gdzież jest twoje rodzeństwo, gdzież są Blu i Bianca skruszone? Dlaczego nie przyprowadziłaś ich do mnie, dlaczego nie oszukałaś ich wabikami, drzwiami wiecznie uchylonymi do mych komnat z ciepłem? Och, jakże ja nienawidzę tych kolorowych kształtów ludzkich główek Błękitne, białe i brunatne wzory podzielone wobec niego, no, no, no A gdzież jest ta nasza piejąca pieśni, ja także chciałbym się jej ukłonić? Została mi z polowania tylko bruna, już ja ją odpowiednio nauczę Chce śpiewać, niech śpiewa, oto włożę w jej usta wielkie ciężary Po cóż mi taka gerbera pod me łożysko, na co mi ten śmieć brunatny? Widzicie, jak muszę wachlować się cytatami, jak uczony w piśmie Myślałaś, że nie dostrzegę ułamania po innych w tobie? Będziesz więc potrójnie po nieobecnych częściach cierpieć jeżeli możliwe jest trzykrotnej mocniej cierpieć tutaj a tu mi właśnie znajomy podpowiada, że jest dawka trzykrotna czeka właśnie na ciebie, oczywiście, że jest możliwe dla ciebie wszystko jest możliwe, nie ma rzeczy niemożliwych dla mnie doprawdy, co za brawura czynów, do prawdy od prawdy Jak widzisz, mam zacięcie do muzyki i słowa, niezwykle uzdolniony Towarzyszy mi ciągły nadmiar kropek zakańczających te białe wiersze Pozwól więc, że zlepię cię mocno w zakończenie interpunkcyjne zatrzasnę cię w tobie z okazji tego niespodziewanego finału ciągle zakończając się, pozostaniesz na zawsze znakiem zamazanym w środku zamazanym swoim własnym kolorem, który tak lubisz Arriwe' derczi, bru' na ----- Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl. Wersja lektury w opracowaniu merytorycznym i krytycznym (przypisy i motywy) dostępna jest na stronie http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/rolando-piesn-trzydziesta-szosta-piesn-wija-do-bruny. Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Wolne Lektury. Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur. Ten utwór jest udostępniony na licencji Licencja Wolnej Sztuki 1.3: http://artlibre.org/licence/lal/pl/ Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3: https://artlibre.org/licence/lal/pl/ Fundacja Wolne Lektury zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur: https://wolnelektury.pl/info/zasady-wykorzystania/ Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki. Tekst opracowany na podstawie: Bianka Rolando, Biała książka, Wydawnictwo Święty Wojciech, Poznan 2009. Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez fundację Nowoczesna Polska z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów autora. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Aleksandra Kopeć, Paweł Kozioł, Jan Szejko.