Bianka Rolando Biała książka Piekło Pieśń dwudziesta siódma. Nowy Pochód Wydłubano mnie z wielkich pomników, z głuchych muszli Zrośnięty z ich masami zostałem ostrym nożem wyłuskany Ogołocenie wielkie, obdarcie boleśniejsze i ciężarne wokół mnie zaczął się nowy pochód potępienia z daleka usłyszałem te odgłosy, zobaczyłem je w sobie jak przenikają mnie warstwami, jak gnieżdżą się w mym zbiciu Na miliony części zostałem podzielony, każda intensywna Byłem niesiony w Ich kwiatach, w Ich ustach me kawałki na butach przylepiony, pod paznokciami Ich, we włosach Rozszarpanie zwiększyło się bardzo, zostałem rozdany na talerze słowa i dźwięki, obrazy w pochodzie płynącym przez me żyły w ciągłym, nigdy nie męczącym się sznurze silnym, zwartym Uszyte mieli ze mnie swe falbany świadczące o ich potępieniach Ze mnie mieli szyte flagi, proporce młodzieżowe dygoczące z lęku Krzyczą do mnie, śpiewają ochryple ze złości, chcą mnie zabić jak mnie spotkają w jakimś sklepie z nabiałem, to wepchną mnie wepchną mnie do tysiąca jogurtów z trującym wsadem z jeżyn Może ci się trafi spróbować mnie, może trafisz akurat na mnie Wpychają mnie do najbardziej bolesnych zakamarków, w dziury Wciskają mnie do kretowisk ślepych, które skrywają w sobie coś Potwory te nie mają żadnych portretów ni wizerunków, ni imion nie pojawili się jeszcze fundatorzy zamawiający takie portrety raczej nikt obrazów ich nie uczyni, z lęku przed takimi paletami Teraz śpiewam jako kawałek najsłabszy, zdolny do pogłosu Lękam się wszędzie, gdziekolwiek mnie niosą One — łapczywe Moje Greatest hits ciągle na listach przebojów w bibliotekach Me portrety w piwnicach czekają jeszcze na ponowne odkrycie Nieskończona możliwość dzielenia jednego, w gorączce mojej Pochody pełne gimnastyki artystycznej, rozciągania mnie Jestem chrząstką łączącą ich kości strzaskane i skarłowaciałe Wykonywany pochód przez zawodowe wizerunki chybotliwe Na podobieństwo moje, na obraz mój czynione morszczuki w zalewach octowych zawijane, wokół mnie owinięte / usłyszany fragment pieśni z pochodu na cześć seta / gdzie się skrywasz przed kwiatami z krepiny, o królu wojny w jakiej gęstwinie map zjełczałych, zaginiony wśród nas kompan każdy z nas ma dla ciebie laurkę z dedykacją osobistą i wierszem chcemy cię teraz wydrapywać, pozyskiwać z rudy miedzi twoje imię formy do odlewania wydrążone tak głęboko, że nic ich nie wypełni set wyciąga swe gardło na wierzch z bólu przemówienia wydrążonego które kieruje, jako zawsze ostatnie słowa, do oprawców w łuskach oj, czarne i głębokie są paszcze morszczuków, które chwytają cię bawią się w wojnę, taką udawaną, tanią w ciągłym utrzymywaniu jej i udają w tej wojnie, że jesteś królem setem, który ciągle ginie na końcu ----- Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl. Wersja lektury w opracowaniu merytorycznym i krytycznym (przypisy i motywy) dostępna jest na stronie http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/rolando-piesn-dwudziesta-siodma-nowy-pochod. Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Wolne Lektury. Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur. Ten utwór jest udostępniony na licencji Licencja Wolnej Sztuki 1.3: http://artlibre.org/licence/lal/pl/ Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3: https://artlibre.org/licence/lal/pl/ Fundacja Wolne Lektury zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur: https://wolnelektury.pl/info/zasady-wykorzystania/ Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki. Tekst opracowany na podstawie: Bianka Rolando, Biała książka, Wydawnictwo Święty Wojciech, Poznan 2009. Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez fundację Nowoczesna Polska z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów autora. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Aleksandra Kopeć, Paweł Kozioł, Jan Szejko.