Spis treści

    1. Krew: 1
    2. Młodość: 1 2
    3. Radość: 1
    4. Walka: 1

    Uwspółcześniono:

    pisownię łączną i rozdzielną: cóżbym -> cóż bym.

    ortografię: bronzowym -> brązowym; spłókać -> spłukać.

    Kazimierz Przerwa-TetmajerHerakles

    1
    Przez stepy szedł Herakles, niósł maczugę z drzewa,
    a w kędziorach mu bujnych wiatr świszczący śpiewa
    i o bary szerokie bije, jak o skałę.
    Słońce mu promieniało na piersi wspaniałe
    5
    i nogi by ze spiżu[1]. Szedł młodzieńczej krasy[2]
    i chwały pełen, wielbion przez rzeki i lasy,
    góry i morza sine, syn Zewsa[3] straszliwy —
    li mu nie dostawało[4] na kark ze lwa grzywy.
    Idąc w step, myślał w duszy: «Daj mi, Boże Panie,
    10
    jakie w tej pustce wielkiej ogromne spotkanie,
    bo serce moje pragnie boju, walczyć żądam!
    Jestem młody i mocny! MłodośćNiech w oczy spoglądam
    larwom ogniem zionącym, lub hufiec tytanów
    na mej drodze, niebieski mój ojcze, zastanów[5]!
    15
    Jestem młody i młodość podnosi krew moję[6]!
    Jestem mocny — jak burza na obłokach stoję,
    chcę walczyć! Walka, boje są pracą młodości!
    Płomienna lawa w mojej przetacza się kości,
    i dnia jednego nie chcę mieć w pamięci, stary,
    20
    w którym nie pokonałem, w którym moje bary
    nie zadrżały zwycięstwa dreszczem, kędy[7] więcej
    jest rozkoszy, niż w dreszczu na piersi dziewczęcej.
    Na tom zrodzon, by walczyć. Gdzie oko me sięga,
    potwór się za potworem przeciw mnie wylęga,
    25
    i wdzięczny-ć jestem, Zewsie, za owe wyrody,
    bo gdybym nie miał walczyć, cóż bym robił, młody?
    Młodość w walce strawiona, w lesie i w pustyni,
    męża słupem brązowym i półbogiem czyni».
    Gdy tak mówi, aliści[8] z piaszczystej uboczy[9],
    30
    ogonem boki bijąc, lew olbrzymi kroczy,
    cień potworny wlekący. Gdy ujrzał człowieka,
    stanął, krwawą mu złością wraz[10] oko zacieka,
    zjeżył grzywę i z piersi zły pomruk wyrzuci,
    jak grzmot z chmury, zajadłej oznajmienie chuci.
    35
    Młodość, Krew, Walka, RadośćI zaśmiała się w szczęściu młoda pieśń herosa,
    ruszył naprzód, odważnie natarł na kolosa,
    maczugą łeb mu trzaska, a gdy lew pazury
    i kły weń wbił, że grube krwi spłynęły sznury,
    i gdy od lwiego trupa cały we krwi swojej
    40
    szedł znój spłukać i rany obmywać u zdroi[11]
    i w spiekłe walką usta czerpać z nich ochłody:
    cieszył się, że lwa spotkał i z lwem walczył, młody.

    Przypisy

    [1]

    by ze spiżu — jak ze spiżu. [przypis edytorski]

    [2]

    krasa (daw.) — uroda. [przypis edytorski]

    [3]

    Zews — dziś popr.: Zeus; najwyższe bóstwo panteonu greckiego. [przypis edytorski]

    [4]

    li mu nie dostawało — tylko mu brakowało; nie dostać (daw.): brakować. [przypis edytorski]

    [5]

    zastanawiać (daw.) — stawać. [przypis edytorski]

    [6]

    krew moję — dziś popr.: krew moją. [przypis edytorski]

    [7]

    kędy (daw.) — tu: gdzie. [przypis edytorski]

    [8]

    aliści (daw.) — partykuła wzmacniająca, sygnalizująca zmianę sytuacji; nagle, wtem. [przypis edytorski]

    [9]

    ubocz (daw.) — miejsce położone z boku. [przypis edytorski]

    [10]

    wraz (daw.) — od razu, natychmiast, zaraz. [przypis edytorski]

    [11]

    u zdroi — u zdroju. [przypis edytorski]