Spis treści

    1. Błądzenie: 1
    2. Niebezpieczeństwo: 1

    Uwspółcześniono (w przypisach):

    pisownię joty: pocztyljon -> pocztylion.

    Wacław PotockiDla ścieżki drogi nie opuszczaj

    1
    BłądzenieKażdy się, mówi polska przypowieść, oszuka,
    Kto, mając drogę w oczach, ścieżki sobie szuka
    I abo jej we dwoje przyczyni[1], chcąc skrócić,
    Abo musi zaszedszy nie tam, gdzie chciał wrócić;
    5
    Musi często ze strachem nocować w pół boru,
    Puściwszy się bitego swym domysłem toru:
    Przyznają doświadczywszy, dla tego ostrożni,
    Trafi li się drugi raz wędrować, podróżni.
    Niejednemu się da znać posztarzowi[2] ścieżka,
    10
    Kiedy, puściwszy drogę, terminu omieszka[3].
    NiebezpieczeństwoPrzeto królewską drogą[4] gościniec swą mową
    Uprzywilejowany łacinnicy zową.
    Leda[5] hultaj, leda drab, kędy się mu nada,
    Czego wolne[6] gościńce, na ścieżkach zasiada.

    Przypisy

    [1]

    przyczynić (daw.) — dołożyć, pomnożyć, powiększyć. [przypis edytorski]

    [2]

    posztarz — pocztylion. [przypis redakcyjny]

    [3]

    omieszkać (daw.) — spóźnić się, opuścić, nie stawić się gdzieś. [przypis edytorski]

    [4]

    królewska droga — via regia. [przypis redakcyjny]

    [5]

    leda (daw.) — tu: byle. [przypis edytorski]

    [6]

    czego wolne — od czego. [przypis redakcyjny]