Spis treści

      Jan KochanowskiPieśni, Księgi pierwszePieśń IV[1]

      1
      Złota to strzała[2] i krom wszego[3] jadu była,
      Którą mię niepochybna[4] Miłość ugodziła.
      Bo ja w swym miłowaniu troski nie najduję,
      Owszem, radość na sercu niewymowną czuję.
      5
      Nie to niewola służyć, ale służyć temu,
      Kto twych posług niewdzięczen, to sie nawiętszemu
      Nieszczęściu równa; tobie dzięka bądź, Miłości,
      Iżeś mię uchowała takowej żałości.
      Ma to twarz twoja, panno wszech piękniejsza, w sobie,
      10
      Że człowiek rad i nierad musi służyć tobie.
      Ale to zaś niosą twe święte obyczaje,
      Że, by[5] kto mógł być wolen, raczej ci sie daje.
      Chciałbym tak być szczęśliwy i życzyłbym sobie,
      Abych już tę na wieki łaskę znał po tobie[6];
      15
      A bodaj ta wdzięczna[7] twarz odmiany nie znała,
      Byś dobrze i Sybillę laty przerównała[8].

      Przypisy

      [1]

      W przypisach gwiazdką oznaczono wyrazy, które są używane do dziś, ale których znaczenie w Pieśniach jest odmienne od znaczenia obecnego. [przypis edytorski]

      [2]

      Złota to strzała (…) była — w mit. gr. złota i ostra strzała Amora wzbudzała miłość, a tępa strzała gasiła miłość. [przypis redakcyjny]

      [3]

      krom wszego (starop.) — bez żadnego. [przypis redakcyjny]

      [4]

      niepochybny (starop.) — nie chybiający celu. [przypis redakcyjny]

      [5]

      by (starop.) — choćby. [przypis redakcyjny]

      [6]

      znał po tobie — doznał od ciebie. [przypis redakcyjny]

      [7]

      wdzięczny* (starop.) — miły. [przypis redakcyjny]

      [8]

      Byś dobrze i Sybillę laty przerównała — choćbyś nawet przewyższyła wiekiem Sybillę (starożytną wieszczkę słynną z długowieczności). [przypis redakcyjny]