Spis treści

    1. Król: 1
    2. Przedmurze chrześcijaństwa: 1
    3. Przywódca: 1
    4. Religia: 1
    5. Rycerz: 1

    Mikołaj Sęp SzarzyńskiPieśń III

    Stefanowi Batoremu, królowi polskiemu

    1
    Król, Przedmurze chrześcijaństwa, Przywódca, Religia, RycerzKrólowi hymn możnemu śpiewajmy, Kameny[1]! Bogu naprzód: bez Boga nic nie godno[2] ceny: On stworzył, on sprawuje, on oświeca tego Żywotem, szczęściem, sławą: król sam zna samego,
    I to cel jego sprawom: on w pierwszej ojczyźnie[3], Gdy moc błąd wziął bezbożny, sam sie oparł, iż nie Zgasła powszechna wiara[4]. Stąd go łaski swojej Pan naczyniem uczynił, w pokoju, we zbrojej,
    Więtszym[5] obojga szczęścia. On, nadzieją samą Z nieba pomocy, śmiał być nawałnościam[6] tamą Pannońskim, przez rozliczne i spuszczając zdroje Ścierw przeciwnych, Dunaju, tuczył ryby twoje.
    Ale szczęście przeźrane[7] iż ma kożda strona, Tu cię Bóg wniósł, gdzie jeszcze nie próżna obrona, Dzielność twoja być może, królu niezmożony, Królu i z twej natury, nie tylko z korony.
    5
    Bo kto ciebie nie mniejszy? prawie bez równości, W radzie, w mowie, w dowcipie, w umysłu mierności! Kto równie sprawiedliwy? kto łaskawy? Ale Twe własności kto zduża[8] śpiewać doskonale?
    Morski huk głosem przemóc może. Lecz niniejszy. Iż czas przyniósł, we zbroi zdasz się napiękniejszy Bądź porządek ważymy, bądź rozsądek prawy, Komu wojsko, a komu huf zlecić do sprawy,
    Lub serce mężne z ręką prędką, lub patrzamy Na czujność, na cierpliwość, wyznamy, wyznamy, Że ty przedni król, hetman, rycerz, pieszy, konny, Twe szczcęście wojska gromi, mur wali obronny.
    Ty postronne wprzód widzisz i domowe zdrady, Twym przykładem wytrwane i smutne Hyady I głód i bezsen, i proch, i błota, i lasy, I wzgardzone nad głową jakmiarz[9] zimne pasy.
    Tyś wskrzesił naszę sławę, ty bowiem pokoje, Wyrodnym smaczne sercom, ganisz i do zbroje Potrzebną chęć pobudzasz, która, legartowem Jadem zjęta, nie dbała długo być obłowem
    10
    To zdradliwym Tatarom i Moskwicinowi Chciwemu, okrutnemu, pół poganinowi. Dziś samo imię twoje pohańce hamuje, A straszny tyran sam strach, hańbę, szkodę czuje
    Strach, hańbę, szkodę czuje, a da Bóg życzliwy, Jeśli wróżba nie próżna, a strony sprawiedliwej I upadek czuje i, pozbywszy głowy, Spuści państwa pod twój sceptr wdzięczny, sławny, zdrowy.
    O, bodaj późno w niebie twojej godną cnoty Koronę gotowano: Nie tylko wiek złoty W twej Polszczę widzieć mamy, lecz i przed naszego Chrysta krzyżem gwałt zwykły Machmeta krwawego!

    Przypisy

    [1]

    Kameny — Muzy. [przypis redakcyjny]

    [2]

    nie godno — nie (jest) godne. [przypis redakcyjny]

    [3]

    w pierwszej ojczyźnie — Siedmiogrodzie. [przypis redakcyjny]

    [4]

    powszechna wiara — katolicka. [przypis redakcyjny]

    [5]

    Więtszym — starop. większym (por. więcej, więc). [przypis redakcyjny]

    [6]

    nawałnościam — nawałnościom, falom przeciwności. [przypis redakcyjny]

    [7]

    przeźrzane (od źrzeć: widzieć) — tu: przeznaczone. [przypis redakcyjny]

    [8]

    zduża — potrafi. [przypis edytorski]

    [9]

    jakmiarz — prawie, niemal. [przypis edytorski]