Spis treści

    1. Honor: 1
    2. Odwaga: 1
    3. Ojczyzna: 1
    4. Patriota: 1
    5. Przedmurze chrześcijaństwa: 1
    6. Rycerz: 1
    7. Sława: 1
    8. Tchórzostwo: 1
    9. Walka: 1
    10. Zemsta: 1
    11. Śmierć: 1
    12. Śmierć bohaterska: 1

    Mikołaj Sęp SzarzyńskiPieśń IIO Strusie, który zabit na Rastawicy od Tatarów. Roku Pańskiego[1]

    1
    Izaż wódz tebański[2], iż umarł, zgromiwszy
    Waleczne Spartany, zda się być szczęśliwszy,
    Niż on Aemilius[3], co przy wojsku zbitym
    U Kan żywot zawarł ześciem[4] znamienitym?
    5
    Bądź tamten szczęśliwszy, poważniejsza żywie
    Sława tego, który z samym nielękliwie
    Potkał się nieszczęściem i stałą krwawemu
    Pokazał zwycięzcy twarz, Tchórzostwokiedy rączemu
    10
    Bachmatowi[5] drudzy, nie zbroi, ufają,
    A prze bojaźń próżną sławy odbiegają.
    Także Rastawica, potok nieszczęśliwy,
    Pierwej wód pozbędzie, niżli twe, poczciwy
    I nietrwożny Strusie, żywota skończenie
    15
    U rycerskich ludzi przyjdzie w zapomnienie:
    Wolał od strzał zginąć pohańca zdradnego,
    Niż tył swój pokazać sprośnie oczom jego.
    A gdy mu ktoś radził głupie sprzyjaźliwy,
    Aby, jako drudzy, zbiegł z chwile złośliwej,
    20
    Rzekł: „Ty folguj czasom, chceszli, a ja mojej
    Sławie będę godził; Śmierćnie tylko we zbrojej,
    Jest śmierć i na łożu; i tak pierzchliwego
    Śmierci grzbiet jest odkryt, jak piersi śmiałego.
    Nie wydam swych przodków: za Rzeczpospolitą
    25
    Upadnę ofiarą, da Bóg, znamienitą”.
    Tylkoż rzekł, wnet, jako pierzchać nieuczony
    Lew, od mnogiej zgrajej[6] będąc oskoczony
    I od tysiąc[7] łowców z gotowemi łuki,
    Patriota, Rycerz, Śmierć bohaterska, WalkaBliższe zagubiwszy, drugie straszy huki;
    30
    Wszytcy, wszytcy serca natrzeć nań nie mają,
    Tylko mu z daleka rany podawają;
    ZemstaOn zemdlon ostatniej już pomsty pożąda
    I, w kimby ząb martwy zostawić, pogląda:
    Tak sie Struś spracował w ostatniej potrzebie
    35
    I, sławie i cnocie czyniąc dosyć z siebie,
    Padł krwawy, gęstemi przywalon strzałami.
    Godny syn ojczyzny mężnymi sprawami!

    Przypisy

    [1]

    w pierwodruku brak daty. [przypis redakcyjny]

    [2]

    wódz tebański — Epaminondas, zwycięzca spod Leuktry i Mantinei, zm. 363 przed Chr. [przypis redakcyjny]

    [3]

    Aemilius — zwyciężony przez Hannibala r. 216 p.n.e. [przypis redakcyjny]

    [4]

    ześciem — zejściem. [przypis redakcyjny]

    [5]

    Bachmat — koń tatarski. [przypis redakcyjny]

    [6]

    od mnogiej zgrajej — przez liczną zgraję. [przypis redakcyjny]

    [7]

    od tysiąc — od tysiąca, prze tysiąc. [przypis redakcyjny]