Spis treści

    1. Góry: 1 2
    2. Pustynia: 1
    3. Wolność: 1

    Franciszek NowickiTatry

    1
    GóryW dali!… jakby ciągnąc ławą huf[1] kresowy
    Z gwiazdami na szyszakach[2], z proporcem[3] obłoków
    Zakamieniał, dotarłszy aż do nieba stoków,
    Tak Tatry ciemnym murem zwarły dumne głowy!
    5
    Wielki jak sny młodości — mroźny kraj śniegowy!
    Gdzie król burz — halny orkan[4] — błądzi w szacie mroków,
    Gdzie wiszą gniazda orłów, gromów i potoków,
    Gdzie mistrz świata w obłokach ma tron granitowy!
    Góry, Pustynia, WolnośćTatry!… czemuż jak siedzib szukające ptaki
    10
    Myśli moje ku waszej zamarłej pustyni
    Lecą przez mgłę tęsknoty i przez marzeń szlaki?
    O pustyni tatrzańska! bo na tym obszarze
    Całej mojej ojczyzny — o skalna świątyni —
    W tobie jednej są jeszcze — swobody ołtarze!

    Przypisy

    [1]

    huf — oddział wojskowy, zastęp. [przypis edytorski]

    [2]

    szyszak — hełm husarski. [przypis edytorski]

    [3]

    proporzec — chorągiew; materiał w kształcie trójkąta umieszczony na lancy wskazujący oznaczenie hufca bojowego; spotykany od XIV w. w oddziałach husarzy. [przypis edytorski]

    [4]

    halny orkan — gwałtowny, niszczący wicher, wiejący okresami z gór w doliny. [przypis redakcyjny]