Spis treści

    1. Ciemność: 1
    2. Ofiara: 1
    3. Ogień: 1
    4. Twórczość: 1
    5. Wiara: 1
    6. Światło: 1

    Cyprian Kamil NorwidCiemność

    1
    CiemnośćOn skarży się na ciemność mej mowy[1] —
    Czy choć świecę raz zapalił sam?!
    Sługa mu ją wnosił pokojowy
    (Wielość przyczyn tak ukryto nam).
    5
    Ogień, ŚwiatłoNić, objąwszy iskrą, zrazu płonie,
    Zalewa wosk, który górą wstawa.
    Gwiazda jaśni powoli tonie,
    Modra światłość jej i bladawa.
    WiaraJuż, już myślisz, że zgaśnie — że z dołu
    10
    Ciecz rozgrzana wszystko pochłonie —
    Wiary trzeba, nie dość skry i popiołu:
    Dałeś wiarę… patrz, patrz, jak płonie!
    Twórczość, OfiaraPodobnież są i pieśni me — o! człowieku,
    Który im chwili skąpisz marnej —
    15
    Nim rozgrzawszy zimnotę wieku,
    Płomień błyśnie ofiarny!

    Przypisy

    [1]

    On skarży się na ciemność mej mowy — istnieje też inna redakcja tego wiersza, rozpoczynająca się od słów „Ty skarżysz się na ciemność mojej mowy”. [przypis edytorski]