- Czas: 1
- Miłość: 1
- Przemijanie: 1
- Vanitas: 1
Daniel NaborowskiDo Anny
1
Z czasem państw koniec idzie, z czasem tego świata.
Za czasem ustaje dowcip
[2] i rozum niszczeje,
Z czasem gładkość
[3], uroda, udatność wiotczeje.
5Z czasem kwitnące łąki krasy
[4] postradają,
Z czasem drzewa zielone z liścia opadają.
Z czasem burdy
[5] ustają, z czasem krwawe boje,
Z czasem żal i serdeczne
[6] z czasem niepokoje.
Z czasem noc dniowi, dzień zaś nocy ustępuje,
10Czasowi zgoła wszytko na świecie hołduje.
MiłośćSzczera miłość ku tobie, Anno, me kochanie,
Wszytkim czasom na despekt
[7] nigdy nie ustanie.