Moréas, Jean
Niech precz rzucą te lilie...
Ostrowska, Bronisława
Kowalska, Dorota
Niedziałkowska, Marta
Fundacja Nowoczesna Polska
Romantyzm
Liryka
Wiersz
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Śląską z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BŚ.
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/moreas-niech-precz-rzuca-te-lilie
http://www.sbc.org.pl/dlibra/publication?id=26245
Liryka francuska, tłum. Bronisława Ostrowska, seria druga, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911
Domena publiczna - Bronisława Ostrowska zm. 1928
1999
xml
text
text
2012-05-09
pol
http://redakcja.wolnelektury.pl/media/dynamic/cover/image/2850.jpg
blue and white buds, ruffin_ready@Flickr, CC BY 2.0
http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/2850
Jean Moréas
Niech precz rzucą te lilie...
pisownia joty: ambrozyą > ambrozyją (ze względu na rytm)
fleksja: mię > mnie
ZmysłyNiech precz rzucą te lilie i tych róż wybuchy/
I niech pieśniepieśnie --- dziś popr.: pieśni. i fletnie cichną w dali mrąc./
Niech nic nie zbudzi szału pośród ciszy głuchej/
Na kwawym nieboskłonie zachodzących żądz.
O, nie dysz ku mnie wonią mrącego oddechu!/
O, nie świeć pochodniami płomienistych óczócz --- dziś popr.: oczu.!/
Bo płonę jako nocna ćma w ich złotym śmiechu,/
W ogniu gwiazd obłąkanych za pomroką tucztucza --- chmura..
AscetaO, nie kuś mnie już więcej twą chciwą pieszczotą,/
W której palę się ogniem i od mrozu drżę!/
Nie pój warg tych przewonnych ambrozyją złotą:/
Niech me serce zasypia, niech me serce mrze...
Me serce tak spoczywa, jak pustelnik w trumnie,/
Chroniąc się pod błękitny wyrzeczenia krzyż.../
Żalem nędznego szczęścia nie mąć bezrozumnie,/
Nie zakłócaj pogody rozgrzeszenia cisz.