Moréas, Jean Niech precz rzucą te lilie... Ostrowska, Bronisława Kowalska, Dorota Niedziałkowska, Marta Fundacja Nowoczesna Polska Romantyzm Liryka Wiersz Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Śląską z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BŚ. http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/moreas-niech-precz-rzuca-te-lilie http://www.sbc.org.pl/dlibra/publication?id=26245 Liryka francuska, tłum. Bronisława Ostrowska, seria druga, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911 Domena publiczna - Bronisława Ostrowska zm. 1928 1999 xml text text 2012-05-09 pol http://redakcja.wolnelektury.pl/media/dynamic/cover/image/2850.jpg blue and white buds, ruffin_ready@Flickr, CC BY 2.0 http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/2850 Jean Moréas Niech precz rzucą te lilie... pisownia joty: ambrozyą > ambrozyją (ze względu na rytm) fleksja: mię > mnie ZmysłyNiech precz rzucą te lilie i tych róż wybuchy/ I niech pieśniepieśnie --- dziś popr.: pieśni. i fletnie cichną w dali mrąc./ Niech nic nie zbudzi szału pośród ciszy głuchej/ Na kwawym nieboskłonie zachodzących żądz. O, nie dysz ku mnie wonią mrącego oddechu!/ O, nie świeć pochodniami płomienistych óczócz --- dziś popr.: oczu.!/ Bo płonę jako nocna ćma w ich złotym śmiechu,/ W ogniu gwiazd obłąkanych za pomroką tucztucza --- chmura.. AscetaO, nie kuś mnie już więcej twą chciwą pieszczotą,/ W której palę się ogniem i od mrozu drżę!/ Nie pój warg tych przewonnych ambrozyją złotą:/ Niech me serce zasypia, niech me serce mrze... Me serce tak spoczywa, jak pustelnik w trumnie,/ Chroniąc się pod błękitny wyrzeczenia krzyż.../ Żalem nędznego szczęścia nie mąć bezrozumnie,/ Nie zakłócaj pogody rozgrzeszenia cisz.