PokrewneKrystyna MiłobędzkaTak mi w ucieczce przybywa
1Niby las, niby płot, niby wojsko, niby zboże, chwiejne i wyso-
kie nazywanie świata, co ciągle inaczej zwołuje swą przemoc
nade mną. Tyle siły, żeby ledwo nie zaznać schronienia pod
rękami i liśćmi, tyle odwagi co brudu za paznokciem, którym
5skrobię pracowicie odpoczynek w ziemi, a Bóg mnie jeszcze
na tyle nie spotkał, na zawadzie nie miał, żebyśmy mogli
polegać na sobie. Którędy wraca bezpowrotne — przed sobą
gubiąc ślady, nie o drogę pytam, ale o wydrążone miejsce
wśród małego życia, o mój dołek w piasku, czy nie zasypany.
10 Tak mi przybyło na wróbla przez podwórze.
