Spis treści

    1. Kochanek: 1
    2. Morderstwo: 1
    3. Wizja: 1
    4. Zazdrość: 1

    Adam MickiewiczSonety odeskieSonet IX. Strzelec

    1
    Widziałem, jak dzień cały, pośród letniej spieki,
    Błąkał się strzelec młody; stanął nad strumieniem,
    Zazdrość, Kochanek, Morderstwo, WizjaDługo poglądał wkoło i rzecze z westchnieniem:
    «Chcę ją widzieć, nim kraj ten opuszczę na wieki,
    5
    Chcę widzieć niewidziany». Wtem leci zza rzeki,
    Konna łowczyni, strojna Dyjany[1] odzieniem,
    Wstrzymuje konia, staje, zwraca się wejrzeniem;
    Zapewne jechał za nią towarzysz daleki.
    Strzelec cofnął się, zadrżał, i oczy Kaima[2]
    10
    Zataczając po drodze, gorzko się uśmiechał,
    Drżącą ręką broń nabił, dąsa się i zżyma[3],
    Odszedł nieco, jakoby swej myśli zaniechał,
    Wtem dojrzał mgłę kurzawy, wzniesioną broń trzyma,
    Bierze na cel, mgła bliżej — lecz nikt nie nadjechał.

    Przypisy

    [1]

    Diana — w mit. rzym. dziewicza bogini księżyca i śmierci, opiekunka lasów i myślistwa (odpowiedniczka gr. Artemidy), siostra Apollina. Słynęła z urody; przedstawiano ją z łukiem i pękiem strzał w kołczanie, w krótkiej do kolan tunice przepasanej szarfą. [przypis redakcyjny]

    [2]

    Kaim — właśc. Kain, w Biblii mityczny pierwszy zabójca. [przypis edytorski]

    [3]

    zżymać się — reagować gniewnie, niecierpliwie; oburzać się. [przypis edytorski]