Spis treści

    1. Choroba: 1
    2. Cierpienie: 1
    3. Miłość: 1
    4. Ogień: 1
    5. Serce: 1
    6. Słowo: 1

    Adam MickiewiczSonety odeskieSonet III (Mówię z sobą, z drugimi plączę się w rozmowie…)

    1
    Słowo, Miłość, Choroba, OgieńMówię z sobą, z drugimi plączę się w rozmowie[1],
    SerceSerce bije gwałtownie, oddechem nie władnę,
    Iskry czuję w źrenicach, a na twarzy bladnę;
    Nie jeden z obcych głośno pyta o me zdrowie,
    5
    Albo o mym rozumie coś na ucho powie.
    CierpienieTak cały dzień przemęczę; gdy na łoże padnę
    W nadziei, że snem chwilę cierpieniom ukradnę,
    Serce ogniste mary zapala w mej głowie.
    Zrywam się, biegę, składam na pamięć wyrazy,
    10
    Któremi mam złorzeczyć okrucieństwu twemu,
    Składane, zapomniane, po milijon razy…
    Ale gdy ciebie ujrzę, nie pojmuję, czemu
    Znowu jestem spokojny, zimniejszy nad głazy,
    Aby goreć na nowo — milczeć po dawnemu.

    Przypisy

    [1]

    Mówię z sobą, z drugimi plączę się w rozmowie — sonet ten powstał najprawdopodobniej nie w Odessie, ale w okresie wileńsko-kowieńskim, kiedy Mickiewicz odnowił znajomość z Marylą, wówczas już nie Wereszczakówną a Putkamerową. [przypis edytorski]