Miciński, Tadeusz
Lucifer
Sekuła, Aleksandra
Kozioł, Agnieszka
Rawska, Aneta
Niedziałkowska, Marta
Choromańska, Paulina
Fundacja Nowoczesna Polska
Modernizm
Liryka
Wiersz
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez fundację Nowoczesna Polska z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów Łukasza Jachowicza.
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/micinski-lucifer
Młoda Polska. Wybór poezyj, oprac. Tadeusz Boy-Żeleński, wyd. drugie, Wydawnictwo Zakładu Narodowego imienia Ossolińskich, Wrocław 1947
Domena publiczna - Tadeusz Miciński zm. 1918
1989
xml
text
text
2013-01-15
polhttps://redakcja.wolnelektury.pl/media/cover/use/6592.jpg
Plakat do sztuki "Lucyfer" Joosta van den Vondela (fragment), Richard Nicolaüs Roland Holst (1868-1938), domena publiczna
http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/6592
Poezja
Tadeusz Miciński
LuciferLucifer --- w opowieściach biblijnych imię przywódcy zbuntowanych przeciw Bogu aniołów, który za karę został strącony w otchłań; imię Luciferus (z łac.) znaczy: niosący światło, tymczasem po upadku kondycja Lucyfera jako pierwszego ze złych duchów, szatana, księcia ciemności, jest przeciwieństwem tego znaczenia; Tadeusz Miciński buduje obraz Lucyfera, używając antynomii i oksymoronów, oddając w ten sposób paradoksalność jego bytu.
Szatan, Anioł, Upadek, Światło, Słońce, Ciemność, Konflikt wewnętrznyJam ciemny jest wśród wichrów płomień boży,/
lecący z jękiem w dal --- jak głuchy dzwon północy ---/
ja w mrokach gór zapalam czerwień zorzy/
iskrą mych bólów, gwiazdą mej bezmocy.
Ja komet król --- a duch się we mnie wichrzy/
jak pył pustyni w zwiewną piramidę ---/
ja piorun burz --- a od grobowca cichszy/
mogił swych kryję trupiość i ohydę.
Ja --- otchłań tęcz --- a płakałbym nad sobą/
jak zimny wiatr na zwiędłych stawu trzcinach,/
jam blask wulkanów --- a w błotnych nizinach/
idę, jak pogrzeb, z nudą i żałobą.
Na harfach morze gra --- kłębi się rajów pożoga,/
i słońce --- mój wróg słońce! wschodzi, wielbiąc BogaJam ciemny (...) Boga --- utwór Micińskiego Lucifer bywa również traktowany jako kwadryptyk, którego część pierwszą stanowi niniejszy utwór, drugą fragment poetycki o incipicie Mój duch łańcuchem skuty do ziemi (...), część trzecią wiersz Melancolia, a czwartą fragment zaczynający się od słów Oto mej duszy świątynia --- z czarnych jak miłość marmurów (...)..
Dusza, Niewola, SzatanMój duch łańcuchem skuty do ziemiMój duch łańcuchem skuty do ziemi --- utwór ten jest też traktowany jako druga część kwadryptyku poetyckiego Tadeusza Micińskiego, w którym pierwsza i tytułowa część to wiersz Lucifer, część trzecia to wiersz Melancolia, a czwarta to fragment zaczynający się od słów Oto mej duszy świątynia --- z czarnych jak miłość marmurów (...)./
zwisa się w przepaść piekielnych łon,/
a kiedy targnie skrzydłyskrzydły --- dziś popr. forma N.lm: skrzydłami. dźwięcznemi/
głuche się echo ozwie jak dzwon.
Gwiazda, Miłość, KrewU stropu mego gwiazda się żarzy/
[serce me niegdyś kochało ją],/
w przeanieleniu złotych witraży/
ona się moją syciła krwią.
I znowu płynie gwiaździsta rosa/
pocałunkami morderczych zórz --- /
ohoh --- dziś: och., duszo moja, oh, me niebiosa,/
rzućcie swe płomiępłomię --- tu: daw. r.n.; dziś r.m.: płomień. w toń zimnych mórz.
Samotność, Smutek, SłońceNie pragnę słońca --- osamotniony ---/
z krzykiem złowieszczym upiornych snów,/
bogowie mogił --- jam był pojony/
jak wy --- ambrozją --- i mlekiem lwów.
Organy grają Requiemrequiem --- utwór żałobny, zwykle komponowany i wykonywany na okoliczność uroczystości pogrzebowych; tu: z uwagi na rytm słowo to czytamy trzysylabowo: re-qui-em. żalu,/
organy grają Centaurów zgon,/
jak DamajantiDamajanti --- wierna i kochająca młoda małżonka króla Nala w słynnym epizodzie indyjskiej epopei Mahabharata. płacze po Nalu,/
Łzytak burze, wichry, grady i szron ---/
wieczne są we mnie, jak łzy w opalu.