Miciński, Tadeusz Lucifer Sekuła, Aleksandra Kozioł, Agnieszka Rawska, Aneta Niedziałkowska, Marta Choromańska, Paulina Fundacja Nowoczesna Polska Modernizm Liryka Wiersz Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez fundację Nowoczesna Polska z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów Łukasza Jachowicza. http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/micinski-lucifer Młoda Polska. Wybór poezyj, oprac. Tadeusz Boy-Żeleński, wyd. drugie, Wydawnictwo Zakładu Narodowego imienia Ossolińskich, Wrocław 1947 Domena publiczna - Tadeusz Miciński zm. 1918 1989 xml text text 2013-01-15 polhttps://redakcja.wolnelektury.pl/media/cover/use/6592.jpg Plakat do sztuki "Lucyfer" Joosta van den Vondela (fragment), Richard Nicolaüs Roland Holst (1868-1938), domena publiczna http://redakcja.wolnelektury.pl/cover/image/6592 Poezja Tadeusz Miciński LuciferLucifer --- w opowieściach biblijnych imię przywódcy zbuntowanych przeciw Bogu aniołów, który za karę został strącony w otchłań; imię Luciferus (z łac.) znaczy: niosący światło, tymczasem po upadku kondycja Lucyfera jako pierwszego ze złych duchów, szatana, księcia ciemności, jest przeciwieństwem tego znaczenia; Tadeusz Miciński buduje obraz Lucyfera, używając antynomii i oksymoronów, oddając w ten sposób paradoksalność jego bytu. Szatan, Anioł, Upadek, Światło, Słońce, Ciemność, Konflikt wewnętrznyJam ciemny jest wśród wichrów płomień boży,/ lecący z jękiem w dal --- jak głuchy dzwon północy ---/ ja w mrokach gór zapalam czerwień zorzy/ iskrą mych bólów, gwiazdą mej bezmocy. Ja komet król --- a duch się we mnie wichrzy/ jak pył pustyni w zwiewną piramidę ---/ ja piorun burz --- a od grobowca cichszy/ mogił swych kryję trupiość i ohydę. Ja --- otchłań tęcz --- a płakałbym nad sobą/ jak zimny wiatr na zwiędłych stawu trzcinach,/ jam blask wulkanów --- a w błotnych nizinach/ idę, jak pogrzeb, z nudą i żałobą. Na harfach morze gra --- kłębi się rajów pożoga,/ i słońce --- mój wróg słońce! wschodzi, wielbiąc BogaJam ciemny (...) Boga --- utwór Micińskiego Lucifer bywa również traktowany jako kwadryptyk, którego część pierwszą stanowi niniejszy utwór, drugą fragment poetycki o incipicie Mój duch łańcuchem skuty do ziemi (...), część trzecią wiersz Melancolia, a czwartą fragment zaczynający się od słów Oto mej duszy świątynia --- z czarnych jak miłość marmurów (...).. Dusza, Niewola, SzatanMój duch łańcuchem skuty do ziemiMój duch łańcuchem skuty do ziemi --- utwór ten jest też traktowany jako druga część kwadryptyku poetyckiego Tadeusza Micińskiego, w którym pierwsza i tytułowa część to wiersz Lucifer, część trzecia to wiersz Melancolia, a czwarta to fragment zaczynający się od słów Oto mej duszy świątynia --- z czarnych jak miłość marmurów (...)./ zwisa się w przepaść piekielnych łon,/ a kiedy targnie skrzydłyskrzydły --- dziś popr. forma N.lm: skrzydłami. dźwięcznemi/ głuche się echo ozwie jak dzwon. Gwiazda, Miłość, KrewU stropu mego gwiazda się żarzy/ [serce me niegdyś kochało ją],/ w przeanieleniu złotych witraży/ ona się moją syciła krwią. I znowu płynie gwiaździsta rosa/ pocałunkami morderczych zórz --- / ohoh --- dziś: och., duszo moja, oh, me niebiosa,/ rzućcie swe płomiępłomię --- tu: daw. r.n.; dziś r.m.: płomień. w toń zimnych mórz. Samotność, Smutek, SłońceNie pragnę słońca --- osamotniony ---/ z krzykiem złowieszczym upiornych snów,/ bogowie mogił --- jam był pojony/ jak wy --- ambrozją --- i mlekiem lwów. Organy grają Requiemrequiem --- utwór żałobny, zwykle komponowany i wykonywany na okoliczność uroczystości pogrzebowych; tu: z uwagi na rytm słowo to czytamy trzysylabowo: re-qui-em. żalu,/ organy grają Centaurów zgon,/ jak DamajantiDamajanti --- wierna i kochająca młoda małżonka króla Nala w słynnym epizodzie indyjskiej epopei Mahabharata. płacze po Nalu,/ Łzytak burze, wichry, grady i szron ---/ wieczne są we mnie, jak łzy w opalu.