Tadeusz MicińskiJuż świt(Kiedy odejdę w dal…)

    1
    Kiedy odejdę w dal
    zostanie po mnie żal —
    daremny będzie żal,
    gdy płynąć muszę w dal.
    5
    Lecz tak się łączy żal
    z moją tęsknotą w dal —
    że patrzę w moją dal —
    jako w bezbrzeżny żal.