Spis treści

Karol Maliszewski***

Pies, Bezdomność, RzekaWspiął się i patrzy w bystrza Woliborki

pies wyrzucony wcześniej z samochodu —

czy widzi twarze, co przestały kochać,

może przyszłość świata, podkulony ogon —

samotny na wietrze, zjeżony,

przekrwiony jak oko,

którym widzi nurt —

bo jego rzeczy zostały pod wodą,

miał tam dokumenty,

smyczkę i kaganiec;

rzeka robi zdjęcia i podaje dalej —

wścieka się na pianę,

gryzie łańcuch brzegu.

To jest wiosna,

gdyby ktoś nie wiedział;

coraz więcej psów

wpatrzonych w ciemną wodę.