1. Noc: 1
  2. Przyroda nieożywiona: 1
  3. Rozpacz: 1
  4. Łzy: 1

leksyka / pisownia u/ó: brózdy > bruzdy

Oskar LoerkeNocą letniątłum. Stefan Napierski

1
Noc, Przyroda nieożywiona, Łzy, RozpaczZ wiązu konarów w dygocie zwisa
Pnącz żalu rozpleniony,
Prze korzeniami, drga czarna misa
Wieczności pogrzebionej[1].
5
Giętko splotami pnie się ze strugi
Tuman zgniły i łzawy,
Z gleby parując, mży opar długi,
Grozą podcina trawy.
Podgwiezdne kręgi w łzach rozżalone
10
Harfiane zbudząż[2] skargi?
Ach, bryły ziemi, bruzdy zielone
W obłoki tłoczą piargi[3]!
Mgłami się bliskość osnuła płaczu,
Gorzko szlochają płoty,
15
Niebiosa sterczą niemą rozpaczą,
Stromą górą zgryzoty.
Wzgórze goryczy mieni się szklano,
Chmury zwiesza zatraty,
Kto, by ujść sobie[4], wyruszy rano,
20
Temu przesłoni światy.

Przypisy

[1]

pogrzebiony (daw.) — pogrzebany. [przypis edytorski]

[2]

zbudząż — czy zbudzą; przecież zbudzą. [przypis edytorski]

[3]

piarg — stos kamieni. [przypis edytorski]

[4]

ujść sobie — uciec od siebie. [przypis edytorski]