Spis treści

    1. Cierpienie: 1
    2. Deszcz: 1
    3. Góra: 1
    4. Noc: 1

    fleksja: głuchem > głuchym

    błąd źródła: sie > się

    wprowadzono poprawki wyszczególnione w erracie

    Otto zur LindeSkargatłum. Stefan Napierski

    1
    Kto słyszy wołanie pątników po nocy?
    Chwieją się w płaszczach rozwianych ponad czeluścią boleści,
    w bramy ciemności nurkują szarzy, znaczeni wysłańcy,
    Długi orszak olbrzymów ryje morze dygocące strapienia.
    5
    Noc, GóraZamknij owisłe[1] twe fale, o, nocy, ponad tą ciżbą[2]!
    Ścianę twoją mi w poprzek wypiętrz przed oblicze!
    Podźwignę się oparty o stromość wierzchołka.
    Wydźwignę się nad szczyt Araratu[3].
    Zdejmuję księżyce z kopuły niebios.
    10
    Na dachach nocy spłaszczone dłonie
    mocno wyprężę. Ponad świat wszystek
    niedolę moją wykrzyczę, iż się echo załamie.
    Och, piersi moje są jak brzuch rodzący!
    Z warg moich rzęzi trombita[4] Sądu: gdzie spokój? spokój?
    15
    Długo huczące skargi falującego żalu toczą jęczące góry.
    Wrzask przeraźliwy rygle piekieł rozwala.
    DeszczBoleść rozpryskana kona z westchnieniem na głuchym przetaczaniu się nurtu,
    co szepce kopule: gdzie spokój? spokój?
    CierpienieBiada! o, biada! Dudnienia młota o dachy świata,
    20
    gdy ramię moje odskoczy — są pukaniem w sypialni,
    stukotem kropli deszczowych o szybę.
    Tedy[5] stopni tysiącem popełznę,
    by między murami piwnicy przebudować mą skargę,
    na słomie lecz, żebrak[6], między szczurami i zielskiem.
    25
    Strapienie moje martwe, gdzie zbutwiał mój ból, gdzie mój gniew zadławił się o wapno mokre.
    Trwoga moja płonie krwawo w szczurzych źrenicach.
    Skargo, moja skargo, pełznij, pochylona!
    Pytaj niskich pułapów; padnie zapytanie głucho na tę słomę: gdzie spokój? ukojenie ciszy?
    z lękiem ciężarna kobieta: to ty! ty! zadyszy.

    Przypisy

    [1]

    owisły — obwisły. [przypis edytorski]

    [2]

    ciżba — tłum, gromada. [przypis edytorski]

    [3]

    Ararat — góra w dzisiejszej Turcji, na jej szczycie wg Biblii wylądowała Arka Noego po potopie. [przypis edytorski]

    [4]

    trombita — długa drewniana trąba, ludowy instrument muzyczny. [przypis edytorski]

    [5]

    tedy (daw.) — więc, zatem. [przypis edytorski]

    [6]

    na słomie lecz, żebrak — prawdopodobnie: położyć się na słomie jak żebrak. [przypis edytorski]