Spis treści

    1. Dusza: 1
    2. Klęska: 1
    3. Kondycja ludzka: 1
    4. Morze: 1
    5. Śmierć: 1

    pisownia łączna / rozdzielna: wskos > w skos

    fleksja: księżycowem > księżycowym

    Otto zur LindeDusza moja tęsknicątłum. Stefan Napierski

    1
    Dusza moja tęsknicą[1],
    W mrokach nocy blask,
    Przytłumiony oddalą
    Ptaka senny wrzask.
    5
    Skrzydło ptaka olbrzymie
    Widne gwiazdy ćmi —
    Zna noce świętojańskie
    Dusza, i ciemne dni.
    Morze, Kondycja ludzkaDusza moja na czółnie
    10
    Księżycowym wśród mórz
    Widzi stoki powietrzne
    Odbitych wzgórz.
    Płyną wygięte skały
    Ku duszyczce, ku małej,
    15
    Trzepota[2] się w tęsknicy
    Żagielek biały.
    DuszaMoja dusza, ów żagiel
    Na wietrze w skos,
    Leciutko się przechyla,
    20
    Rozpuszcza włos.
    Śmierć, KlęskaAch, ciężką kotwicą
    Zapada w muł,
    Bezdenna głębina
    Łamie ją wpół.
    25
    Na srebrnych stopach biegnie
    Ku mogile duszyczka, w świat
    Na groby opadło giezłeczko[3],
    Żal na murawę padł.
    Wody spłynęły z grobli,
    30
    Zmętniały gwiazdy i dnie —
    Czy jeszcze trzeba nam żagli,
    Moja duszo, kto to wie?

    Przypisy

    [1]

    tęsknica — tęsknota. [przypis edytorski]

    [2]

    trzepota — dziś popr. forma 3 os. lp cz.ter.: trzepocze a. trzepoce. [przypis edytorski]

    [3]

    giezłeczko, zdr. od giezło — długa, luźna koszula z płótna; strój do trumny. [przypis edytorski]