Spis treści

    1. Oko: 1
    2. Pozory: 1
    3. Przestrzeń: 1
    4. Tajemnica: 1
    5. Zima: 1

    pisownia łączna/rozdzielna: niema> nie ma; Naukos > Na ukos;

    interpunkcja: I nie trafić na drogę i złudzić źrenice > I nie trafić na drogę, i złudzić źrenice;

    Bolesław LeśmianNapój cienistyW śniegu

    1
    Przestrzeń, Zima, PozoryJuż nie ma dawnej łąki! Nieznanej krainie
    Upodobnił ją śnieg ten, co ciszkiem się stoży[1].
    Czasem lśniwo[2] nalodku[3], oślepłe od zorzy,
    Na ukos mignie oczom, a naprzeciw — zginie…
    5
    Różowe od poblasku i oprawne w śniegi
    Gałęzie gniazd gruzłami przeświecają w słońce,
    I kruków nieruchome tkwią na nich szeregi,
    W jedną stronę swych dziobów nasrożywszy końce.
    Można teraz się zbłąkać wśród białego czaru,
    10
    Świat w nim bezimiennieje, gubiąc swe granice.
    Oko, TajemnicaMożna teraz nie poznać parowu i jaru,
    I nie trafić na drogę, i złudzić źrenice…
    Co za światy przelotne i wędrowne kraje
    Spadły razem ze śniegiem na te ścieżki strome?
    15
    I czemu tak radośnie oko nie poznaje
    Tego, co tak niedawno było mu znajome?…

    Przypisy

    [1]

    stożyć się (neol. od rzecz. stóg) — nawarstwiać się, tworzyć pagórki, zaspy. [przypis edytorski]

    [2]

    lśniwo — blask, lśnienie. [przypis edytorski]

    [3]

    nalodek (neol.) — cienka warstwa lodu. [przypis edytorski]