Spis treści

    1. Dwór: 1
    2. Erotyzm: 1
    3. Kot: 1
    4. Król: 1
    5. Kuchnia: 1
    6. Motyl: 1
    7. Pies: 1
    8. Pocałunek: 1
    9. Pozycja społeczna: 1
    10. Przemijanie: 1
    11. Sen: 1
    12. Sługa: 1
    13. Theatrum mundi: 1
    14. Uroda: 1
    15. Zamek: 1
    16. Zdrada: 1
    17. Zwierzę: 1
    18. Śmierć: 1
    19. Życie snem: 1 2

    pisownia łączna/rozdzielna: zapanbrat > za pan brat;

    fleksja: tem > tym;

    Bolesław LeśmianNapój cienistyW pałacu królewny śpiącej[1]

    1
    Zamek, Dwór, Theatrum mundi, SenŚmierćKrólewna dłoń o martwe zraniła wrzeciono.
    MotylSzerzy się snu zaraza!… Śmierć drzemie u płotu…
    Drzewa, jawą parując, posnęły zielono.
    ZwierzęMotyl zawisł nad studnią skrzydłami bez lotu.
    5
    KotMrużąc przygasłych ślepi pilne ametysty,
    Kot do snu łeb przypłaszczył na perłach w szkatule.
    PiesPies się zwinął oszczędnie w kłębek wiekuisty,
    Ogonem myśl o ludziach zaznaczając czule.
    Kuchnia, Życie snemKucharz wbił raz na zawsze nos, pełen spiekoty,
    10
    W dym, co zastygł w pióropusz, kędzierzawie zmarły,
    I w kierunku wszechświata dzierżył rondel złoty,
    Gdzie do dna nicość z sadłem za pan brat przywarły…
    Jego żona kochliwa, złoconą kopystką
    Szumną zupę bełtając w cwałującym garze,
    15
    Zasnęła ciałem — w kuchni, a duchem w bezmiarze
    W chwili, gdy pomyślała, że miłość to — wszystko!…
    Wujna z stryjną raczyły skamienieć biblijnie
    W dwa posągi, godnością napuszone czujną
    W czasie, gdy stryjna z króla szydziła przed wujną,
    20
    A wujna włos zsiwiały pobarwiała stryjnie…
    Sługa, Pocałunek, Pozycja społeczna, KrólZdrada, ErotyzmA w sieni król, że wielbił prostotę kobiecą,
    Ściskając pokojówkę w miłosnym rabunku,
    Zdrętwiał na samym wstępie tego pocałunku,
    Co twarz w dziób niedorzeczny wydłużył mu nieco…
    25
    PrzemijanieRój dziadów na portretach w przeszłość zwiesił głowę…
    A fotel, gdzie, od drzemki głupiejąc bezwiednie,
    Paź w uścisku pogmatwał poręcz i królowę[2],
    Pruł się przez sen, co zresztą czynił w dnie powszednie…
    Życie snemZaś w ostatniej komnacie, na łożu z purpury,
    30
    Śniąc o drogich zawczasu minstrelach[3] i skaldach[4],
    Królewna, że tak powiem, byt przeżyła z góry
    Z głową w przyszłość wtuloną pod domyślny baldach[5]!…
    UrodaI w puchach prałabędnych grążyła doszczętnie
    Swe ciało tym piękniejsze, że już bez znaczenia…
    35
    A, twarz biedząc uśmiechem, przydawała chętnie
    Stłumionemu istnieniu — wyraz nieistnienia.

    Przypisy

    [1]

    W pałacu królewny śpiącej — wiersz nawiązuje do baśni Charles'a Perrault Śpiąca królewna. W tej baśni zła czarownica przepowiedziała, że w dniu 15. urodzin królewna ukłuje się w palec wrzecionem i umrze. Jedna z siedmiu dobrych wróżek złagodziła jednak ten czar: królewna po ukłuciu zapadła w głęboki sen, a obudzić ją mógł tylko pocałunek księcia. [przypis edytorski]

    [2]

    królowę — dziś popr. forma B. lp: królową. [przypis edytorski]

    [3]

    minstrel — średniowieczny wędrowny śpiewak i recytator poezji. [przypis edytorski]

    [4]

    skald — średniowieczny skandynawski poeta i śpiewak. [przypis edytorski]

    [5]

    baldach (daw.) — baldachim, osłona z tkaniny nad łożem lub tronem. [przypis edytorski]