Spis treści

    1. Wspomnienia: 1
    2. Zaświaty: 1
    3. Zwierzęta: 1

    pisownia łączna/rozdzielna: napewno > na pewno; wpoprzek > poprzek; niema > nie ma

    Bolesław LeśmianNapój cienistyPszczoły

    1
    W zakamarku podziemnym, w mieszkalnym pomroku,
    Gdzie zmarły, zamiast dachu, ma nicość nad głową,
    W pewną noc Wiekuistą, a dla nas — Lipcową
    Coś zabrzękło… Śmierć słyszy i przynagla kroku…
    5
    A to — pszczoły, zmyliwszy istnienia ścieżynę,
    Zboczyły do tych pustek, jak do złego ula!
    Rój się iskrzy tak obco, tak brzęcząco hula,
    Że strach w mroku tę jurną ujrzeć pozłocinę[1]!…
    Zaświaty, Wspomnienia, ZwierzętaA zmarli w zachwyceniu, źrenicę rozwiewną
    10
    Przesłaniając od blasku skruszałych rąk wiórem,
    Tłoczą się cień do cienia i wołają chórem:
    — «To — pszczoły! Pamiętacie? To — pszczoły na pewno!»
    Przytłumione snem bóle na nowo ich trawią!
    Wdzięczni drobnym owadom za zbudzoną ranę,
    15
    Z wszystkich sił swej nicości patrzą w skry zbłąkane,
    Co wzdłuż śmierci i w poprzek żywcem się złotawią…
    Znali niegdyś te cudła[2] złotego pomiotu,
    A dzisiaj, zaniedbani w swych mgieł niedobrzysku,
    Podziwiają skrzydlatą szaradę rozbłysku
    20
    I chyżą łamigłówkę brzęczącego lotu!
    Ale, drogę powrotną zwęszywszy w odmęcie,
    Pszczoły lśnią się gromadą już co chwila rzadszą,
    Już — w świat się przedostając, gasną na zakręcie, —
    Już ich — nie ma! — A oni wciąż patrzą i patrzą…

    Przypisy

    [1]

    pozłocina (neol. od czas. pozłocić) — coś złocistego, złocisty blask. [przypis edytorski]

    [2]

    cudło (daw.) — cudo, dziwo, niezwykłość. [przypis edytorski]