Bolesław LeśmianNapój cienistyMatysek

MuzykaGrał w lesie Matysek na skrzypkach z jedliny —

I wygrał, i wygrał — płacz zmarłej dziewczyny.

Łzy, DźwiękO, płaczu bezbrzeżny, dlaczego tak płaczesz?

Dlaczego w pnie drzewne, jak we drzwi, kołaczesz?

Zapomnij o klęsce, a świat się odmieni, —

I rosą spłyń w zieleń, i spocznij w zieleni!

Lecz nie chciał wypocząć, ni wyzbyć się męki —

I różnie się krwawił o kwiaty i sęki —

Czerwony — zielony — srebrzysty — złocisty —

O, Boże, mój Boże — płacz bardzo wieczysty!

Takie było Matyskowe granie,

Zanim pieśni nastało konanie.

Grał w lesie Matysek na skrzypkach z jedliny —

Śmiech, DźwiękI wygrał, i wygrał — śmiech zmarłej dziewczyny,

O, śmiechu niedobry, dlaczego się śmiejesz?

Dlaczego tak żywcem po lesie szalejesz?

Stłum grzeszną ochotę, zbarcz [1] dźwięk swój — żałobą,

I rozpłacz się w niwecz — i przestań być sobą!

Nie przestał być sobą — i śmieszył sam siebie —

I w barwach się mienił — na ziemi i niebie —

Czerwony — zielony — srebrzysty — złocisty —

O, Boże, mój Boże — śmiech bardzo wieczysty!

Takie było Matyskowe granie,

Zanim pieśni nastało konanie.

Grał w lesie Matysek na skrzypkach z jedliny —

SenI wygrał, i wygrał sen zmarłej dziewczyny.

Śnie błędny — niezbędny, dlaczego tak śnisz się?

Dlaczego tak pilnie majaczysz i skrzysz się?

Przepadnij bez śladu w tym jarze i rowie,

Lub w tamtym strumieniu, co wszystko ci powie!…

Lecz nie chciał bez śladu przepadać w bezkresie, —

I śnił się, i tęczą migotał po lesie

Czerwony — zielony — srebrzysty — złocisty, —

O, Boże, mój Boże, — sen bardzo wieczysty!…

Takie było Matyskowe granie,

Zanim pieśni nastało konanie.

zbarcz (neol.) — obarcz. [przypis redakcyjny]

Spis treści