Spis treści

    1. Przyroda nieożywiona: 1
    2. Tajemnica: 1
    3. Życie jako wędrówka: 1

    Uwspółcześnienia:

    Pisownia joty: djabeł > diabeł.

    Fleksja: czem > czym; jednem > jednym.

    Interpunkcja, np.: Gdybyś się uczłowieczył, — jakie miałbyś lica? > Gdybyś się uczłowieczył — jakie miałbyś lica?

    Bolesław LeśmianŁąkaW zwiewnych nurtach kostrzewyWiatrak

    1
    Życie jako wędrówka, Przyroda nieożywiona, TajemnicaPiętrząc się nad ugorów[1] chętną mu równiną,
    Wiatrak, na wszystkie wokół odsłonięty światy,
    Poskrzypuje drewnianą w tańcu krynoliną[2],
    5
    A na trawę, jak diabeł, miota cień rogaty.
    Wędrowcze, w jednym miejscu zatkwiony[3] kosturem[4],
    Co znaczą twoje wstrząsy i nagłe podrygi?
    Komu kłaniasz się wokół dębowym kapturem?
    Z kim tak trafnie rozmawiasz na migi i śmigi[5]?
    10
    W co wierzysz? Kogo widzisz nad sobą w lazurze[6]?
    Gdybyś się uczłowieczył — jakie miałbyś lica[7]?
    Co za stwór się zataił w twej sękatej skórze?
    Czym jesteś, oglądany przez duchy z księżyca?

    Przypisy

    [1]

    ugór — pole od dawna nieuprawiane. [przypis edytorski]

    [2]

    krynolina — szeroka halka na metalowej obręczy, noszona pod suknią w XIX w. przez eleganckie damy. [przypis edytorski]

    [3]

    zatkwiony — dziś popr.: utkwiony. [przypis edytorski]

    [4]

    kostur — kij, mało elegancka laska do podpierania się. [przypis edytorski]

    [5]

    śmiga — tu: skrzydło wiatraka. [przypis edytorski]

    [6]

    lazur — niebo mające jasnoniebieski kolor, charakterystyczne dla słonecznej pogody. [przypis edytorski]

    [7]

    lico (daw.) — twarz. [przypis edytorski]