- Cisza: 1
- Czary: 1
- Grób: 1
- Kuszenie: 1
- Las: 1
- Los: 1 2
- Trup: 1 2
- Śmierć: 1
- Życie jako wędrówka: 1
Uwspółcześnienia:
Interpunkcja, np.: Cienisty, jak bór w borze, — topielec zieleni > Cienisty, jak bór w borze — topielec zieleni
Bolesław LeśmianŁąkaW zwiewnych nurtach kostrzewyTopielec
1
Gdzie się las upodobnia łące niespodzianie
[2],
Leżą zwłoki wędrowca, zbędne sobie zwłoki.
Przewędrował świat cały z obłoków w obłoki,
5Aż nagle w niecierpliwej zapragnął żałobie
Zwiedzić duchem na przełaj
[3] zieleń samą w sobie.
Ogarnął go, gdy w drodze przystanął pod drzewem,
I wabił nieustannych rozkwitów pośpiechem,
10I nęcił ust zdyszanych tajemnym bezśmiechem,
I czarował zniszczotą
[5] wonnych niedowcieleń,
I kusił coraz głębiej — w tę zieleń, w tę zieleń!
Odczłowieczając duszę i oddech wśród kwiatów,
15Aż zabrnął w takich jagód rozdzwonione dzbany,
W taką zamrocz
[6] paproci, w takich cisz kurhany
[7],
W taki bezświat zarośli, w taki bezbrzask
[8] głuchy,
W takich szumów ostatnie kędyś
[9] zawieruchy,
Że leży oto martwy w stu wiosen bezdeni
[10],
20Cienisty, jak bór w borze — topielec zieleni.