1. Czas: 1
  2. Koń: 1
  3. Las: 1
  4. Natura: 1
  5. Pies: 1
  6. Ptak: 1
  7. Sen: 1 2
  8. Wiatr: 1

Błąd źródła: bóg > bór.

Uwspółcześnienia:

Zmiany leksykalne, w tym ortograficzne: z po za > spoza.

Bolesław LeśmianŁąkaW zwiewnych nurtach kostrzewyPrzyśpiew

1
NaturaWkosmacona w kwiat płytki,
Łeb ująwszy w dwie chwytki,
Pszczoła, nim ją porwie lot,
W słońcu myje się, jak kot —
5
I do naga z odwianych[1] skrzydeł się rozbiera.
Ptak, WiatrLada powiew — lada
Płoszy wróbli stada,
I psi rumian[2] kreśli cień
Ten sam niemal, co dzień w dzień,
10
I żuk brzuchem w niebiosy złudnie zaumiera[3].
Las, Czas, SenStaw obłokiem żegluje,
Młyn mu kołem ojcuje,
Spoza lasu szumi las,
Spoza czasu szemrze czas,
15
Droga roztopolona[4] śni się nie do końca…
KońUtrudą[5] żałobny
Koń, dozgonnie ksobny[6],
Zaniepatrzył się na wóz,
Przymknął oczy w cieniu brzóz
20
I krótkim kaszlem dudni, jak kobza[7], do słońca.
Niech się dłuży cień ławy,
Niech wypoczną w nim trawy!
Pies, SenZ łbem na łapie chudy pies
Śpi po łapy owej kres,
25
Jakby na niej się świata kończyło bezdroże.
Ziele w jarze[8], ziele!
Skąd twoje wesele[9]?
Niech się wzmaga wiew[10] i żar,
Niech się wzmaga bór i jar,
30
I to wszystko, co jeszcze, prócz nich, stać się może!

Przypisy

[1]

odwiany — odsunięty przez powietrze. [przypis edytorski]

[2]

rumian psi — roślina polna o pierzastych liściach oraz białych lub żółtych kwiatach w formie koszyczków. [przypis edytorski]

[3]

zaumierać (daw.) — zamierać, obumierać. [przypis edytorski]

[4]

roztopolony (neol.) — otoczony topolami. [przypis edytorski]

[5]

utruda — zmęczenie, trud. [przypis edytorski]

[6]

ksobny — idący ku sobie. [przypis edytorski]

[7]

kobza — ludowy instrument muzyczny, przypominający dudy. [przypis edytorski]

[8]

jar — dolina, wąwóz. [przypis edytorski]

[9]

wesele (daw.) — radość. [przypis edytorski]

[10]

wiew — podmuch. [przypis edytorski]