Spis treści

    1. Droga: 1
    2. Kondycja ludzka: 1
    3. Konflikt wewnętrzny: 1
    4. Radość: 1
    5. Szczęście: 1

    Uwspółcześnienia:

    Pisownia łączna/rozdzielna: odniechcenia > od niechcenia; napewno > na pewno.

    Spółgłoski dźwięczne/bezdźwięczne: biedz > biec.

    Fleksja: tem > tym.

    Interpunkcja, np.: I chcę i nie chcę i muszę > I chcę, i nie chcę, i muszę

    Bolesław LeśmianŁąkaW zwiewnych nurtach kostrzewyPogoda

    1
    Konflikt wewnętrzny, Szczęście, RadośćI chcę, i nie chcę, i muszę
    Dziś jaśnieć razem z pogodą,
    Co niepokoi mi duszę
    Złotego szczęścia urodą.
    5
    A szczęście lśni od niechcenia,
    A ja przezywam je: „Ono”—
    I rozkosz porozumienia
    Poufnie wzdyma mi łono!
    A Ono w słońcu się szerzy,
    10
    Na rzęsach światłem osiada,
    Ale do siebie należy,
    I nikt go, nikt nie posiada!
    A Ono teraz w obłoku,
    A teraz — w środku trawnika,
    15
    Pociesznie przynaglam[1] kroku,
    Niech krok do szczęścia nawyka[2].
    Brnę w słońcu po samo gardło,
    Co snami łka niecierpliwie,
    Twarz mam odwiecznie umarłą,
    20
    A w nogach radość mi żywie[3]
    I błogosławię swej twarzy,
    I wdycham wiarę od słońca,
    Że się na pewno coś zdarzy,
    Coś się poszczęści bez końca!
    25
    Że Ono drogą rozminną[4]
    Zbliża się wciąż bezhałaśnie[5],
    I że tak stać się powinno,
    I że tak stanie się właśnie!
    DrogaI czynię kroki niezgrabne,
    30
    Ze szczęściem nieoswojone —
    I bezdomnieję[6], i słabnę,
    I nie wiem, w którą biec stronę?
    Kondycja ludzkaTrzeba nic nie mieć prawdziwie,
    Żyć tylko tym, że się żyje,
    35
    By dłoń wyciągać łapczywie
    Po takie szczęście niczyje!

    Przypisy

    [1]

    przynaglać — dziś: przyspieszać. [przypis edytorski]

    [2]

    nawykać — przyzwyczajać się. [przypis edytorski]

    [3]

    żywie — dziś popr. forma 3 os. lp cz.ter. czas. żyć: żyje. [przypis edytorski]

    [4]

    rozminny — powodujący, że trudno się spotkać. [przypis edytorski]

    [5]

    bezhałaśnie — dziś: bezgłośnie; bez hałasu. [przypis edytorski]

    [6]

    bezdomnieć (neol.) — stawać się bezdomnym. [przypis edytorski]