Bolesław LeśmianŁąkaW malinowym chruśniaku[Zazdrość moja bezsilnie po łożu się miota…]

Zazdrość, Kłótnia, PożądanieZazdrość moja bezsilnie po łożu się miota:

Kto całował twe piersi, jak ja, po kryjomu?

Czy jest wśród twoich pieszczot choć jedna pieszczota,

Której, prócz mnie, nie dałaś nigdy i nikomu?

GniewGniewu mego łza twoja wówczas nie ostudzi!

Poniżam dumę ciała i uczuć przepychy,

A ty mi odpowiadasz, żem marny i lichy,

Podobny do tysiąca obrzydłych ci ludzi.

Kobieta, ŁzyI wymykasz się naga. W przyległym pokoju

We własnym się po chwili zaprzepaszczasz łkaniu,

I wiem, że na skleconym bezładnie posłaniu

Leżysz, jak topielica na twardym dnie zdroju [1].

Biegnę tam. Łkania milkną. Cisza, niby w grobie.

Zwinięta, na kształt węża, z bólu i rozpaczy

Nie dajesz znaku życia — jeno [2] konasz raczej,

Aż znienacka za dłoń mię [3] pociągasz ku sobie.

Jakże łzami przemokłą, znużoną po walce

Dźwigam z nurtów pościeli w ramiona obłędne!

A nóg twych rozemknione [4] pieszczotami palce

Jakże drogie mym ustom i jakże niezbędne!

zdrój — źródło. [przypis edytorski]

jeno (daw., gw.) — tylko. [przypis edytorski]

mię (daw.) — mnie. [przypis edytorski]

rozemkniony — otwarty. [przypis edytorski]

Spis treści