Spis treści

    1. Ciało: 1
    2. Dusza: 1
    3. Gwiazda: 1
    4. Kondycja ludzka: 1
    5. Melancholia: 1
    6. Sen: 1
    7. Życie jako wędrówka: 1

    Fleksja: twojem > twoim.

    Inne zmiany: dzwoń-że > dzwońże.

    Bolesław LeśmianŁąkaTrzy różePowrót

    1
    Życie jako wędrówka, Kondycja ludzka, GwiazdaGwiazdo, coś spadła, śnij mi się, śnij!
    W progum[1] wędrowny porzucił kij,
    Byłem ja leśny,
    Byłem bezkreśny[2].
    5
    A dzisiaj — czyj?
    Dziś — twój, dziewczyno! Dzwońże mi, dzwoń,
    Wichrze, zszarpany o wonną błoń[3]!
    Dusza, CiałoJedną pieszczotą
    Znuży się oto
    10
    Dusza i dłoń.
    W ogniu, dziewczyno, spal mi się, spal!
    Jednaka we mnie radość i żal —
    Czyli[4] ja w zbożu,
    Czy w twoim łożu,
    15
    Czy wpośród fal.
    Melancholia, SenDwa ciała w mroku! Nie bój się, nie!
    Wraz z tobą ginę w tym samym śnie —
    Kto zwiedził ziemię,
    Ten duchem drzemie
    20
    Na jezior dnie!

    Przypisy

    [1]

    w progum (…) porzucił — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: w progu porzuciłem. [przypis edytorski]

    [2]

    bezkreśny — dziś popr.: bezkresny. [przypis edytorski]

    [3]

    błoń a. błonie — duża przestrzeń porośnięta trawą; pastwisko, łąka. [przypis edytorski]

    [4]

    czyli — czy z partykułą pytajną -li. [przypis edytorski]