Spis treści

    IV
  1. Bóg: 1
  2. Dusza: 1
  3. Kondycja ludzka: 1
  4. Pogrzeb: 1
  5. Sen: 1
  6. Śmierć: 1
  7. Życie jako wędrówka: 1
  8. Życie snem: 1

Bolesław LeśmianDziejba leśnaPogrzeb

IV

1
Życie jako wędrówka, Pogrzeb, Dusza, Śmierć, Kondycja ludzka, BógSłyszę, jak deszcz po liściach coraz gęściej pluska.
Tak mnie nuży zwłok moich w zaświaty wywózka
Na kołach, co się kręcą, choć nie wiedzą[1] drogi!…
Dla mnie już tylko — mroki i mroków rozłogi[2]!
5
Sen, Życie snemBoże, czemuś dał duszę, co snu musi żebrać, —
I życie, które można tak łatwo odebrać?
I czemuś mnie z takiego utworzył marliwa[3],
Że mnie w tę obcą ciemność byle noc porywa?
Czemu nieśmiertelniejesz[4] na moim pogrzebie?
10
Czemuś zabił mnie jadem, co nie truje ciebie?
Czemu nuży mnie zwłok mych w zaświaty wywózka,
A deszcz po żywych liściach coraz gęściej pluska?…

Przypisy

[1]

nie wiedzieć (daw.) — nie znać. [przypis edytorski]

[2]

rozłóg — otwarta przestrzeń. [przypis edytorski]

[3]

marliwo (neol.) — substancja podległa śmierci. [przypis edytorski]

[4]

nieśmiertelnieć (neol.) — stawać się nieśmiertelnym. [przypis edytorski]