1. Grób: 1
  2. Pamięć: 1 2
  3. Trup: 1
  4. Wiosna: 1
  5. Woda: 1

Uwspółcześnienia:

Fleksja: waszem > waszym.

Bolesław LeśmianŁąkaBalladyZielony dzban

1
Trup, Grób, PamięćTo nie stu rycerzy, lecz sto trupów leży!
Nie sto trupów leży, jeno[1] stu rycerzy!
A nie dla nich ruczaj[2] dzwoni,
A bór szumny od nich stroni,
5
Jeno wicher we sto koni
Znikąd ku nim bieży.
Woda, WiosnaWybiła godzina — wiosna się zaczyna,
Z chaty poprzez kwiaty wybiega dziewczyna,
Dzban zielony, pełen wody,
10
Niesie zmarłym dla ochłody
W skwar śmiertelnej niepogody,
Co w proch wargi ścina.
Stopy moje — bose, skronie — złotowłose,
Kochałam, płakałam, zmarłym wodę niosę,
15
Oczerstwijcie[3] ból wasz słony,
Smakiem śmierci podrażniony,
Cały ranek w dzban zielony
Ciułałam tę rosę.
Wypić — wypijemy, lecz nie ożyjemy,
20
Na polu w kąkolu[4] żal się chwieje niemy,
A my leżym[5] z ziemią w zmowie
W tym tu rowie i parowie[6],
Lecz nikt tego nie wypowie,
Gdzie my teraz, gdzie my?
25
Jedyny dobytek — ciszy w sobie zbytek
I snu podziemnego żmudny bezpożytek[7].
Nim sporządzisz dla nas sanie
Na wieczyste zimowanie,
Połóż wieniec na kurhanie[8]
30
Z kalinowych[9] witek.
PamięćW waszym zgromadzeniu, w natłoczonym cieniu
Jest taki, co maki kładł mi na ramieniu,
Niech ze dzbana pije wodę,
Niech przypomni lata młode,
35
Gdy raz spojrzał w mą urodę
W nagłym zachwyceniu!
Płyną dni niezłomne, czasy nieprzytomne,
Nie wierzę, że leżę trzy lata ogromne!
Mak pamiętam purpurowy,
40
Ale twojej, dziewczę, mowy
I tej złotej w słońcu głowy
Już dziś nie przypomnę!
Chmurzą się błękity, płacze deszcz obfity,
Na trawie w murawie leży dzban rozbity,
45
Dzban rozbity leży, leży,
A śpi pod nim stu rycerzy,
A wiatr znikąd ku nim bieży,
Kurzawą okryty!

Przypisy

[1]

jeno (daw., gw.) — tylko. [przypis edytorski]

[2]

ruczaj (poet.) — strumień. [przypis edytorski]

[3]

oczerstwić — tu: stać się czerstwym. [przypis edytorski]

[4]

kąkol — chwast zbożowy o purpurowych kwiatach i trujących nasionach. [przypis edytorski]

[5]

leżym (gw.) — leżymy. [przypis edytorski]

[6]

parów — dolina o stromych, porośniętych roślinnością zboczach. [przypis edytorski]

[7]

bezpożytek (neol.) — coś, co jest niepożyteczne. [przypis edytorski]

[8]

kurhan — dawny grobowiec w formie wzgórza. [przypis edytorski]

[9]

kalina — roślina o czerwonych owocach. [przypis edytorski]